Αναντίρρητα η Ουσία μπορεί να δραπετεύσει από το "Εγώ" με βάση αυστηρές πειθαρχίες και να απολαύσει την έκσταση, όμως, μετά την ευτυχία, επιστρέφει στο εσωτερικό του "Εαυτού μου".
Όποιοι έχουν συνηθίσει στην έκσταση, χωρίς να έχουν διαλύσει το "Εγώ", πιστεύουν ότι ήδη έχουν φτάσει στην απελευθέρωση, αυτοεξαπατώνται θεωρώντας τους εαυτούς τους Δασκάλους και τελικά εισχωρούν στη βυθισμένη Καθολική Εξέλιξη.
Ποτέ δε θα μιλούσαμε ενάντια στο μυστικιστικό θρησκευτικό εκστασιασμό, ενάντια στην έκσταση και την ευτυχία της Ψυχής σε απουσία του Εγώ.
Θέλουμε μονάχα να δώσουμε έμφαση στην ανάγκη να διαλύσουμε "Εγώ" για να πετύχουμε την τελική απελευθέρωση.
Η Ουσία οποιουδήποτε πειθαρχημένου αναχωρητή, συνηθισμένη να δραπετεύει από το "Εγώ", επαναλαμβάνει αυτό τον άθλο και μετά το θάνατο του φυσικού σώματος, απολαμβάνει για κάποιο διάστημα την έκσταση και έπειτα επιστρέφει σαν το Πνεύμα του λυχναριού του Αλλαντίν στο εσωτερικό της φιάλης, στο Εγώ, στον Εαυτό μου.
Οπότε δεν του μένει άλλη λύση παρά η επιστροφή σε ένα νέο φυσικό σώμα με σκοπό να επαναληφθεί η ζωή του πάνω στο χαλί της ύπαρξης.
Πολλοί μυστικιστές που αποσαρκώθηκαν στα σπήλαια των Ιμαλαΐων, στην Κεντρική Ασία, τώρα είναι χυδαία, κοινά, και συνηθισμένα άτομα σε αυτόν τον κόσμο, παρόλο οι απόγονοί τους ακόμα τους λατρεύουν και τους τιμούν.
Οποιαδήποτε προσπάθεια απελευθέρωσης, όσο μεγαλειώδης και αν είναι, αν δεν λογαριάσει κανείς την αναγκαιότητα της διάλυσης του Εγώ, είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.
Α.Δ.Σαμαέλ Αούν Βεόρ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου