ΜΑΝΤΡΑΜ "GATE GATE PARAGATE"

«Έχοντας πάει, έχοντας πάει, έχοντας πάει όλο το δρόμο, 

κάθε ένας έχοντας πάει στην άλλη όχθη, 

φώτιση σόχα!». 

Όταν λέτε κάτι σαν αυτό με όλη σας την ύπαρξη, όχι μόνο με το στόμα ή νοητικά, αλλά με όλο σας το είναι, τότε αυτό μπορεί να μεταμορφώσει τον κόσμο. Μια δήλωση που έχει τέτοια δύναμη μετασχηματισμού, ονομάζεται μάντρα.

Το μάντρα του Αβαλοκιτεσβάρα είναι «Γκάτε, γκάτε, παραγκάτε, παρασαμγκάτε, μπόντι, σόχα!». Γκάτε σημαίνει έχοντας πάει. Έχοντας πάει από την δυστυχία στην απελευθέρωση από την δυστυχία. Έχοντας πάει από την απάθεια στην προσεχτική συνειδητότητα. Έχοντας πάει από τη δυαδικότητα στην μη δυαδικότητα. Γκάτε, γκάτε σημαίνει έχοντας πάει, έχοντας πάει. Παραγκάτε σημαίνει έχοντας πάει όλο το δρόμο προς την άλλη όχθη. Έτσι αυτό το μάντρα έχει λεχθεί μ’ ένα πολύ δυνατό τρόπο. Έχοντας πάει, έχοντας πάει, όλο το δρόμο. Στο Παρασαμγκάτε, το σαμ σημαίνει καθ’ ένας, η σάνγκα, όλη η κοινότητα των όντων. Κάθε ένας έχοντας πάει πέρα στην άλλη όχθη. Μπόντι είναι το εσωτερικό φως, η φώτιση ή η αφύπνιση. Το βλέπετε και η θέαση της πραγματικότητας σας απελευθερώνει. Και σόχα είναι μια κραυγή χαράς ή συγκίνησης όπως «Καλοδεχούμενο», ή «Αλληλούια».

«Έχοντας πάει, έχοντας πάει, έχοντας πάει όλο το δρόμο, κάθε ένας έχοντας πάει στην άλλη όχθη, φώτιση, σόχα!».

Αυτό προφέρει ο μποντισάττβα. Όταν ακούμε αυτό το μάντρα, πρέπει να φέρουμε τους εαυτούς μας σ’ αυτή την κατάσταση της προσοχής, της συγκέντρωσης, έτσι ώστε να μπορέσουμε να δεχθούμε την δύναμη που προέρχεται από τον Μποντισάττβα Αβαλοκιτεσβάρα.

Δεν απαγγέλουμε την Σούτρα της Καρδιάς σαν να τραγουδάμε ένα τραγούδι ή μόνο διανοητικά. Αν ασκείσαι στον διαλογισμό της κενότητας, αν διαπερνάς την φύση του ενυπάρχειν με όλη σου την καρδιά, το σώμα και το νου σου, θα πραγματώσεις μια κατάσταση πλήρους συγκέντρωσης. Αν πεις τότε το μάντρα, με όλο σου το είναι, το μάντρα θα έχει τη δύναμη και εσύ θα είσαι ικανός να έχεις πραγματική επικοινωνία, πραγματική επαφή με τον Αβαλοκιτεσβάρα και θα μπορείς να κινηθείς προς στην κατεύθυνση της Φώτισης. Αυτό το κείμενο δεν είναι μόνο για ψαλμωδία ή για να τοποθετηθεί με σεβασμό πάνω σ’ ένα βωμό. Μας έχει δοθεί σαν ένα εργαλείο για να δουλέψουμε για την απελευθέρωσή μας, για την απελευθέρωση όλων των όντων. Είναι ένα εργαλείο για καλλιέργεια, μας έχει δοθεί για να καλλιεργηθούμε. Αυτό είναι το δώρο του Αβαλοκίτα.

(Kεφ.11-12-13) Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΑ 11-12-13

11. Η Ενέργεια
Πήγα από νωρίς λόγο αργίας να επισκεφτώ τον Ερμή, έλειπε μαζί με τον Άρμπη, τους περίμενα μέχρι που ήρθαν τους χαιρέτησα, ο ήλιος το πρωί δημιουργούσε σκιά και η πρωινή ψύχρα μας έκανε να τρέξουμε στη ζεστασιά της σπηλιάς ήπιαμε ένα από τα περίεργα ροφήματα του Ερμή, που μας ζέστανε αρκετά. Βιαζόμουν να τον ρωτήσω για την ενέργεια που μου είχε αναφέρει την προηγούμενη μέρα, όταν με ρώτησε: «Πως και ήρθες τόσο νωρίς;»

«Να εχθές έφυγα και ένιωθα ακάλυπτος για αυτό που μου είπες για τις ενέργειες για την τριπλάσια ταχύτητα του φωτός.»

«Έχεις ακούσει που λένε ότι είναι μέσα είναι και έξω ότι είναι πάνω είναι και κάτω;»

«Ναι»

«Λοιπόν αυτή είναι μια αλήθεια.»

«Και που είναι αυτή η ταχύτητα η τριπλάσια της ταχύτητας του φωτός; Στον Άνθρωπο.»

«Δυστυχώς.» έκανε μια παύση χαϊδεύοντας τον Άρμπη που κάθονταν δίπλα του. Και συνέχισε «Όλα τα κοιτάζουμε έξω από μας. Λοιπόν θα σου πω να κάνεις κάτι.»

«Τι;»

«Φαντάσου ότι βρίσκεσαι στο άλλο άκρο του σύμπαντος. Με ποια ταχύτητα πήγες εκεί.»

«Ναι αυτό δεν παύει να είναι φαντασία.»

«Ναι αλλά δεν παύει να είναι μέσα σου, εφόσον είναι μέσα σου είναι μια δύναμη πολύ ανώτερη σε μορφή ενέργειας που υπάρχει, από αυτό που μπορεί να αντιληφθεί κάθε άνθρωπος, ανάλογα το επίπεδο του Είναι που βρίσκεται.»

«Τι εννοείς επίπεδο του Είναι που βρί…»

«Εννοώ ότι άμα κάποιος προχωρήσει μέσω της αυτοπαρατήρησης υπάρχει μια αντίληψη του σύμπαντος και του κόσμου που τον περιβάλει πιο πλατιά, μέχρι του σημείου να αντιλαμβάνεται το σύμπαν και όλο τον κόσμο μέσα του.»

«Όταν μιλάμε για ενέργεια μιλάμε για την ενέργεια που ανέφερε ο Αϊνστάιν;»

«Ο Αϊνστάιν όπου είναι Θεός το μετέφρασε σε ενέργεια.»

«Δηλαδή όπου υπάρχει Θεός υπάρχει και ενέργεια.»

«Ναι Θεός = Ενέργεια και E = M . .. Για να καταλάβεις ο Θεός είναι τα πάντα ο Θεός είναι αν μπορείς να του δώσεις μια αρχή είναι η √ τετραγωνική ρίζα του κενού.»

«Δηλαδή τίποτα.»

«Κοίτα το να μην υπάρχει τίποτα είναι αδιανόητο για τον ανθρώπινο νου. Αυτό που μας περιορίζει είναι ο ίδιος ο νους, αυτός ο κόσμος γύρω μας είναι δημιούργημα δικό μας είναι όλα του μυαλού μας, σκέψου ότι αυτή την στιγμή σταματάει να λειτουργεί ο νους σου αυτομάτως σβήνουν όλα.»

«Ναι και πάλι μου είναι αδιανόητο το ότι δεν υπάρχω και ας πεθάνω.»

«Μπορεί να μην υπάρχεις σαν νους, αλλά θα υπάρχεις σαν αντίληψη του ίδιου του σύμπαντος.»

«Τότε αξίζει να πεθάνεις.»

«Και πάλι θα είσαι περιορισμένος γιατί για μια πραγματική και πιο ολοκληρωμένη αντίληψη του σύμπαντος και της ίδιας της ύπαρξης πρέπει να πεθάνεις ψυχολογικά, γιατί η ψυχή σου δηλαδή η ουσία σου είναι εγκλωβισμένη στα εγώ.»

«Δηλαδή η ίδια η ενέργεια είναι αυτή που ενισχύει και την σωματική και ψυχική δύναμη του κάθε ανθρώπου;»

«Ναι η ενέργεια που μεταβάλει με την εγκράτεια και η ενέργεια που απελευθερώνει με το θάνατο των ελαττωμάτων του.»

«Υπάρχει άλλη μορφή ενέργειας που μπορεί να πάρει ο άνθρωπος;»

«Ναι είναι η ενέργεια που παίρνει από τον ήλιο, από την τροφή, από το περιβάλλον, από τον αέρα, από τους συνανθρώπους του και πολλοί άλλοι τρόποι που μπορεί να αποκομίσει ενέργεια.»

«Τώρα θα ήθελα να μου πεις τη δύναμη που είχε ο Σαμψών στην παλαιά διαθήκη από πού την είχε, από τα μαλλιά του;»

«Ας το αναλύσουμε και θα δούμε.Λέει ο Σαμψών στην Δαλιδά με συμβολικό τρόπο πως χάνει τη δύναμη του. Λέει ότι άμα τον δέσουν με επτά υγρές χορδές που δεν θα έχουν ξεραθεί τότε θα χάσει την δύναμη του. Για πες μου ποιες είναι αυτές οι επτά χορδές.»

«Δεν ξέρω.»

«Είχαμε ξαναπεί για αυτά. Είχαμε πει αν θυμάσαι ότι υπάρχουν τα ιερά φίδια φωτιάς λοιπόν αυτά τα φίδια φωτιάς ή η ιερή φωτιά ανεβαίνει επτά φορές από την σπονδυλική μας στήλη. Άρα ποιες είναι οι επτά χορδές.»

«Οι επτά χορδές όπως τα λες είναι η σπονδυλική μας στήλη.»

«Ά μπράβο, τώρα λέει ότι όταν τον δέσουν με υγρές χορδές χάνει τη δύναμή του. Γιατί με υγρές;»

«Ίσος γιατί έτσι είναι πιο δυνατές.»

«Σκέψου. Γιατί όχι με ξερές;»

«Γιατί σπάνε πιο εύκολα, δεν ξέρω.»

«Όχι, γιατί δεν έχουν υποστεί μεταβολή, δηλαδή δεν έχουν υποστεί μετατροπή.

Για να καταλάβεις αν δεν έχεις μεταβάλει τις σεξουαλικέςενέργειες σου, δια μέσου της ιερής φωτιά σε μια ανώτερη μορφή ενέργειας, τότε είναι εύκολο να τις χάσεις.»

«Δηλαδή μιλάμε για σεξουαλική ενέργεια, αυτό που είχαμε ονομάσει ταντρικό έρωτα.»

«Μπράβο το θυμήθηκες.»

«Και γιατί επτά χορδές, ή όπως είπαμε επτά σπονδυλικές.»

«Γιατί πρέπει να ανεβάσουμε επτά φορές την ιερή φωτιά από την σπονδυλική μας στήλη για να φτιάξουμε τα ανώτερα σώματα όπως σου είχα ξαναπεί.»

«Γιατί δεν λες ξεκάθαρα πως γίνεται η μετατροπή των ενεργειών.»

«Γιατί αυτά τα μυστικά ο καθένας τα βρίσκει μόνος του, και έτσι θα έχουν περισσότερη αξία σε αυτούς που τα βρίσκουν και γιατί άμα τα βρεις και τα αρνηθείς, τότε είναι η άρνηση που εκδηλώνεις απέναντι στο άγιο πνεύμα, το καλύτερο είναι να μην ξέρεις, παρά να αρνηθείς, εδώ τα πράγματα είναι λίγο διφορούμενα γιατίτο να παραμένεις στην άγνοια είναι η πιο μεγάλη αμαρτία από όλες.»

«Και γιατί είναι η πιο μεγάλη αμαρτία από όλες;

«Τα έχουμε ξαναπεί αυτά, γιατί σε σπρώχνει να κάνεις διάφορα λάθη ως προς τον εαυτό σου και τους άλλους, να αμαρτάνεις.

»Θέλεις να συνεχίσουμε την ανάλυση μας με τον Σαμψών;» μου είπε.

«Ναι»«Στη συνέχεια αφού η Δαλιδά δεν κατάλαβε τι ήθελε να πει ο Σαμψών και ελευθερώθηκε, επέμενε να του πει πως χάνει την δύναμη του, αυτός της λέει ότι άμα τον δέσουν με καινούρια σχοινιά που δεν έχει γίνει εργασία θα χάσει την δύναμη του. Πρόσεξε δεν λέει το ίδιο με την προηγούμενη φορά.»

«Ναι.» Κάθισα λίγο να σκεφτώ κοίταξα τον Ερμή στα μάτια να δω αν θα συμφωνήσει μέσω των εκφράσεών του προσώπου του «Άμα τον δέσουν, δηλαδή, άμα σταματήσει. Καινούρια σχοινιά, δηλαδή, καινούργια ερωτική ενέργεια, από την σπονδυλική στήλη. Που δεν έχει γίνει εργασία, που δεν έχει μεταβάλει αυτές τις ενέργειες, τότε χάνει τη δύναμή του, δηλαδή οι ενέργειες του πάνε χαμένες», Όση ώρα κοίταζα τον Ερμή στα μάτια δεν έδειξε καμιά έκφραση. Όταν είπε ξαφνικά με δυνατό τόνο ξαφνιάζοντας με.

«ΝΑΙ εε, ε…» μετά το ξάφνιασμα ακολούθησε ένα δυνατό γέλιο περισσότερο από τη μεριά μου. Όταν σταματήσαμε μου είπε με σοβαρό τόνο.

«Να συνεχίσουμε;» και του απάντησα

«Ναι ε..» γελάσαμε πάλι και συνέχισε.

«Παρακάτω λέει η Δαλιδά, με τι θα τον έδεναν και λέει ο Σαμψών στη Δαλιδά, ότι άμα πλέξει τις επτά σειρές ή αλλιώς κοτσίδες του κεφαλιού του και τους δέσει γερά με ύφασμα… Ανάλυσέ το.»

«Έχουμε και λέμε. Άμα πλέξει, άμαέχει εργαστεί δηλαδή άμα τις έχει συνθέσει. Τις επτά κοτσίδες, με τις ενέργειες, δηλαδή ενέργειες της σπονδυλικής. Του κεφαλιού, για πες μου για το κεφάλι, τι σημαίνει;»

«Αυτό που μας αντιπροσωπεύει.»

«Λοιπόν του κεφαλιού του, που τον αντιπροσωπεύουν. Δένουν γερά, δηλαδή τις σταματά.»

«Περίπου έτσι, Λοιπόν. Δένουν, όταν τις συγκρατεί. Γερά, ότι δεν τις χάνει. Με ύφασμα τις προστατεύει, και τις επτά εννοεί τις μυστικιστικές. Ολοκληρώνοντας, οι μυστικιστικές ενέργειες της σπονδυλικής που τον αντιπροσωπεύουν τις συγκρατεί, δεν τις χάνει και τις προστατεύει.»

«Και έπειτα;»

«Έπειτα την συνέχεια τη ξέρεις, ο Σαμψών έχασε τις ενέργειες του με την Δαλιδά και τις υπόλοιπες εξελίξεις. Τα μαλλιά συμβολίζουν και το σεξουαλικό. Του πήρε τις σεξουαλικές ενέργειες.»

«Οι ενέργειες που δεν χάνουμε είναι η δύναμη για τον κάθε άνθρωπο που τον χαρακτηρίζουν ;»

«Ναι, επίσης το να χάνεις τις ενέργειες άσκοπα, αυτό μας φέρνει πιο κοντά στα γερατειά.»

«Και γιατί άμα φιλάμε τις ενέργειες αποκτάμε τόση δύναμη;»

«Είναι θέμα ενεργειών που όταν τις φιλάμε και τις μετατρέπουμε οι ορμόνες στο σώμα μας, δια μέσο των αδένων, παίρνουν μια ανώτερη τροφή, πολύ πιο ισχυρή από οποιαδήποτε άλλη ενέργεια, που θα μπορούσαμε να πάρουμε από οποιαδήποτε ενέργεια του φυσικού κόσμου.»

«Τίποτα άλλο;»

«Την πιο μεγάλη δύναμη την νιώθεις εσωτερικά γιατί ελέγχεις τα εγώ σου, ακόμα νιώθεις μια εσωτερική γαλήνη που δεν μπορεί τίποτα και κανείς να σε ταράξει.»

«Τίποτα άλλο;»

«Δύναμη είναι να μην μιλάς για σένα και τα προσωπικά σου.»«Γιατί;»«Γιατί στην πραγματικότητα, κανένας δεν ενδιαφέρεται πραγματικά για τα προσωπικά σου ζητήματα και γιατί χάνεις ενέργεια άσκοπα, σε ένα εγώπου θέλει να προβληθεί και να κλέψει ενέργεια.»

«Ναι αλλά η ορμή προς ανακοίνωση που έχει ο κάθε άνθρωπος τι έχεις να πεις για αυτό;»

«Αυτό να το δεις εσύ και να το αναλύσεις μέσα σου.» είπε κάπως σιγανά.

»Η δύναμη και η ψυχή ή το κομμάτι ψυχής ή αλλιώς η ουσία είναι κάτι που μας έχει δοθεί.» είπε ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής του.

«Και γιατί μας έχει δοθεί;»

«Αυτό περίμενα ότι θα με ρωτήσεις. Τα έχουμε αναλύσει ξανά αυτά. Μας έχει δοθεί γιατί πρέπει να κάνουμε έναν πόλεμο συνεχώς μέσα μας, με τα εγώ αιτία, το πεπρωμένο και από το ίδιο μας το σώμα με τα ελαττώματα ή πες τα εγώ που μας καταβάλουν και πιο συγκεκριμένα τα εγώ που έχουν σχέση με την ηδονή μας.»

«Ναι αλλά μέχρι τώρα μου έχεις δώσει να καταλάβω ότι το πεπρωμένο είναι κάτι που δεν μπορούμε να το αλλάξουμε, αλλά ότι το πληρώνουμε από προηγούμενες ζωές.»

«Ναι έτσι είναι, το πεπρωμένο φυγή αδύνατο, αλλά σήμερα μπορούμε να υποστούμε το πεπρωμένο μέσα στα χρόνια που θα ζήσουμε, αλλά ο θάνατος του εγώ μας πηγαίνει σε μια πιο ελαφριά εκπλήρωση του πεπρωμένου, γιατί αν δεν καταφέρουμε σε αυτή την ζωή να αυτοπραγματοποιηθούμε, σε επόμενες ζωές ξεπληρώνοντας το πεπρωμένο σε πιο ελαφριά μορφή προχωράμε πιο γρήγορα στον σκοπό μας, αποφεύγοντας τα κατάλοιπα του πεπρωμένου, για αυτό μας έχει δοθεί και η δύναμη που είναι ενέργεια του απόλυτου για να βοηθάει την ψυχή.»

«Είναι αυτό που λέμε ψυχική δύναμη;»

«Ναι η δύναμη έχει και άλλα παρελκόμενα που μπορεί να την χαρακτηρίζουν όπως η κατανόηση, η αντίληψη, η σύνεση, και η χάρη.»

«Γιατί η κατανόηση έχει σχέση με τη δύναμη;»

«Γιατί από κατανόηση αποκτήσαμε τη δύναμη, γιατί η κατανόηση είναι αυτή που μας βάζει στην θέση του άλλου, και από την στιγμή που μπαίνεις στη θέση του άλλου, έχεις μια ανώτερη δύναμη που οφείλεται από το είναι και το ξέρω σου, το ίδιο συμβαίνει με την αντίληψη που ανήκει στο είναι σου, η σύνεση και η χάρη.»

«Από αυτά που χαρακτηρίζουν τη δύναμη, βλέπω ότι δεν έχουν καμιά σχέση, με τη δύναμη που αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι τη δύναμη σήμερα.»

«Μου αρέσει που το κατάλαβες αυτό,» είπε.

«Ναι βλέπω ότι οι άνθρωποι θεωρούν τα χρήματα, την σωματική επίδειξη, την διανοητική επίδειξη, την άσκηση ή την επίδειξη εξουσίας σαν δύναμη.»

«Ναι γιατί πιστεύουν ασυνείδητα φυσικά, ότι το να μεγαλώσουν την κοινωνία των εγώ τους, αυτό είναι η δύναμη. Εξάλλου η λέξη εξουσία τα λέει όλα.»

«Δηλαδή;»

«Έξω από την ουσία, όπως είναι η λέξη περιουσία, δηλαδή γύρω από την ουσία.»

«Έτσι πάντα καταλήγουμε ότι όλα είναι εγώ,το πώς θα έπρεπε να είναι ένας σωστός άνθρωπος θα ήθελα κάποια στιγμή να το συζητήσουμε.»

«Ξέρεις ότι η ανθρωπότητα θα μπορούσε να αποσπάσει ενέργεια από άλλες μορφές ενέργειας όπως είναι πολύ μεγάλη ενέργεια η μαγνητική, η αιολική, η ηλιακή, η κρυσταλλική, και η συμπαντική.»

«Ναι το γνωρίζω.» του είπα και σταμάτησε η συζήτηση εκεί. Ετοιμαζόμουν να φύγω όταν πρόσθεσε.

«ακόμα από το νερό της θάλασσας θα μπορούσαμε να ποτίσουμε τις ερήμους της γης και τα ξερονήσια με οικονομικό τρόπο.»

«Αφού είναι αλμυρό το νερό.»

«Ναι άκουσε με πρώτα.» ξανακάθισα.

«Ναι σε ακούω.»

«Λοιπόν παίρνουμε έναν μαύρο κάδο καλά σφραγισμένο, του βάζουμε ένα σωσίβιο ας πούμε από φελιζόλ, για να είναι το ένα τρίτο έξω από το νερό να επιπλέει, στον πυθμένα του ανοίγουμε μία τρύπα όσο είναι το πάχος ενός στυλό από πάνω συνδέουμε στον κάδο μια μαύρη σωλήνα που στην αρχή θα είναι εύκαμπτη, από την κάτω μεριά του σωλήνα βάζουμε κοίλους ημισωληνοειδείς καθρέπτες που να αντανακλούν τις ακτίνες του ήλιου πάνω στη σωλήνα. Και ας πούμε ανά 6 μέτρα η άκρη του κοίλου καθρέπτη, αυτή που έρχεται από τη θάλασσα και συνδέεται με την επόμενη θα είναι λίγο ψηλότερα, ώστε άμα βρέξει να φεύγει το νερό της βροχής, η άκρη της μαύρης σωλήνας θα συλλέγει το αποσταγμένο νερό σε ένα λευκό κάδο σε μια σκιά μετά διοχετεύουμε το νερό στην έρημο ή στην ψηλότερη κορυφή σε ένα ξερονήσι και άστο να ρέει τις ζεστές ημέρες.»

«Ωραίο ακούγεται.»

«Άκου και το άλλο θα μπορούσαμε οτιδήποτε σκουπίδια από λαχανικά και φρούτα από όλη την γη να τα συλλέγουμε και να τα θάβουμε στις ερήμους της γης, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ζωή, ακόμα και το νερό από την απόσταξη θα μπορούσε να μετατραπεί μέσα από τα σκουπίδια σε πόσιμο, αν έρεε και φιλτραριζόταν φυσικά σε μια μακρινή απόσταση μακριά από τα σκουπίδια.»

«Ωραία ακούγονται όλα αυτά, αλλά πρέπει να φύγω.»

Χαιρέτησα τον Ερμή και έφυγα.

12. Η Αποστολή 

Η ημέρα έδειχνε βροχερή με βαριά σύννεφα να την απειλούν, χωρίς να κάνει ιδιαίτερο κρύο, πήγα στον Ερμή με σκοπό να μιλήσω σε κάποιον που θα με καταλάβαινε. Χαιρέτησα χαϊδεύοντας τον Άρμπη για να ανανεώσω την καλή σχέση που είχα μαζί του. Όταν ο Ερμής με ρώτησε «Είναι καμιά αργία σήμερα που ήρθες;»

«Δεν νομίζω, γιατί ρωτάς;»

«Γιατί συνήθως όταν έρχεσαι είναι σαββατοκύριακο ήμέρα αργίας. Και συνήθως τις άλλες μέρες δεν έρχομαι εδώ.» είπε.

«Σήμερα πήγα να φτιάξω κάτι χαρτιά μου, έτσι δεν πήγα σε μια δουλειά.»

«Φαίνεσαι λίγο στενοχωρημένος τι σου συμβαίνει;»

«Αυτές τις τελευταίες ημέρες προσπάθησα να μιλήσω σε ανθρώπους για αυτά που συζητάμε μαζί, αλλά δεν βρήκα ανταπόκριση.»

«Δεν πρέπει να μιλάς σε κανέναν για τα εσωτεριστικά θέματα όσο έξυπνος είσαι εσύ, είναι και άλλοι άνθρωποι το ίδιο, απλώς το είναι τους δεν έχει τις ίδιες ανησυχίες που έχεις εσύ.»
«Πως μπορώ να βοηθήσω άλλους ανθρώπους να αλλάξουν;»

«Εσύ έχεις αλλάξει, είσαι δάσκαλος;»

«Δεν είμαι δάσκαλος. Κάνω προσπάθειες να αλλάξω, πιστεύω ότι σε ένα μεγάλο βαθμό έχω αλλάξει.

«Κοιτά το θέλεις πραγματικά να αλλάξουν οι άλλοι άνθρωποι;»

«Ναι»

«Γιατί;»

«Γιατί πιστεύω ότι θα αλλάξει και η κοινωνία που ζούμε.»

«Για να αλλάξεις την κοινωνία πρέπει να αλλάξεις εσύ ο ίδιος και να γίνεις παράδειγμα για τους άλλους, μόνο μέσα από το παράδειγμα που δίνεις στους άλλους μπορείς να αλλάξεις κάποιον, να γίνεις εσύ το παράδειγμα.»

«Ξέρω πάλι στα εγώ θα καταλήξεις.»

«Προτού να καταλήξω στα εγώ θα σου πω ορισμένα πράγματα για τους πρώτους χριστιανούς»

«Σαν τι;»
«Οι πρώτοι χριστιανοί δεν αντιδρούσαν ότι και να τους έλεγαν ή όπως και να τους συμπεριφέρονταν.»

«Και γιατί;»

«Γιατί ήταν μια νέα θρησκεία την οποία την κυνηγούσαν και στηριζόταν στην φιλοσοφία του χριστιανισμού . Tα θύματα συγχωρούσαν τους διώκτες τους και πριν από το θάνατο παρακάλαγαν για να συγχωρεθούν οι διώκτες τους.»

«Και ποια ήταν αυτή η φιλοσοφία που έκανε να έχουν αυτήν την συμπεριφορά;»

«Καταρχήν είχαν κατανόηση απέναντι στους συνανθρώπους τους . Ακόμη πίστευαν ότι μετά θάνατον, θα πάνε κάπου καλύτερα, σαν ουσίες και ότι θα ξαναγεννηθούν σε καλύτερες συνθήκες, για να συνεχίσουν το δρόμο που δίδαξε ο Ιησούς και που διέδωσαν οι απόστολοι, επίσης ήξεραν ότι κάθε δράση φέρνει αντίδραση και αυτό επιβαρύνει το πεπρωμένο τους.»

«Οι απόστολοι είχαν και αυτοί πεπρωμένο;»
«Είχαμε πει για τον προφήτη Ηλία και τα λάθη των προηγούμενων ζωών του, το ίδιο είχαν και οι απόστολοι. Ο Ιησούς αναφέρει στο Πίστης Σοφίας ότι αυτός επέλεξε τις ψυχές των αποστόλων που θα τον βοηθούσαν στο δρόμο που θα έκανε. Ο Ιούδας είχε αποστολή να προδώσει τον Χριστό είχε τον πιο δύσκολο ρόλο, ήταν και ο πιο διανοητικός τύπος από τους άλλους αποστόλουςκαι αυτός που εκφράζει την προδοσία του Χριστού μέσα από την επιθυμία, γι’ αυτό έπρεπε να δείξει αυτόν τον ρόλο της προδοσίας και κάτι ακόμα, όπως ξέρουμε από τις γραφές, ο Ιησούς πως ήξερε ότι θα τον προδώσουν, άσε το πώς είναι άλλο θέμα, αφού το ήξερε, γιατί δεν άλλαζε την πορεία των γεγονότων.»

«Και γιατί ο Ιούδας εκφράζει την προδοσία μέσα από την επιθυμία;»

«Είναι ο δαίμονας της επιθυμίας που πουλά τον εσωτερικό Χριστό για πιο πολλά υλικά πράγματα και ανέσεις μέσα από την επιθυμία όλων των εγώ. Υπάρχουν και άλλοι δύο προδότες όπως ο Πιλάτος και ο Καϊάφας.»

«Γιατί ο Πιλάτος και ο Καϊάφας είναι προδότες;»

«Ο Πιλάτος είναι ο δαίμονας του νου, είναι αυτός που εκφράζει σε μας την προδοσία της χρηστικής αρχής, με το να αναβάλουμε ή να δικαιολογούμαστε για να αναβάλουμε την εσωτερική δουλειά μας.

Ο Καϊάφας είναι ο δαίμονας της κακής θέλησης, εκφράζει μέσα μας αυτό το εγώ που καταδικάζει και προδίδει τον Χριστό για να ακολουθήσει τα έθιμα τις παραδόσεις και τον σκεπτικισμό.»

«Δεν το είχα σκεφτεί έτσι.»

«Ο Ιησούς μπορούσε να δημιουργήσει αιτίες και αποτελέσματα. Όλος αυτός ο δρόμος που έδειξε είναι ένας εσωτερικός δρόμος και έχει μια εσωτερική λογική, από την στιγμή που κάνει το θαύμα στην Κανά μέχρι την ανάσταση.»

«Ας πούμε οι τρεις προδότες που προανέφερες ποιοι είναι σήμερα στην κοινωνία μας;»

«Κοίτα τους μέσα σου καλύτερα, χωρίς να κρίνεις κανέναν, γιατί με όλους που μας περιβάλουν και συναναστρεφόμαστε τους έχουμε μέσα μας.

Στην κοινωνία μας οι προδότες είναι οι ιερείς, οι γέροντες, οι γραμματείς.»

«Και γιατί;»

«Οι ιερείς, οι φαρισαίοι είναι ο δαίμονας τις επιθυμίας, είναι αυτοί που θα έπρεπε να διδάσκουν τον χριστικό δρόμο, δεν μπορούν να δούνε τον ατομικό Χριστό, ούτε να διδάξουν τον χριστικό δρόμο και φέρνουν εμπόδια, δεν έχουν ανεβάσει την ιερή φωτιά, δεν μπορούν να δούνε τον επαναστάτη Χριστό τον ατομικό σωτήρα, δεν έχουν κάνει προσωπική δουλειά με τα εγώ, να αισθάνονται τους εσωτερικούς γονείς τους, να έχουν προσωπική εμπειρία μέσα από την ουσία, από άλλες διαστάσεις, από ανώτερους δασκάλους.

Οι γέροντες δηλαδή οι παππούδες μας, οι γονείς μας, είναι αυτοί που υποτίθεται ξέρουν τα πάντα, δείχνουν ότι είναι σοφοί αυτοί θα προσπαθήσουν να μας φέρουν εμπόδια, στα προσωπικά μας πιστεύω, γιατί πιστεύουν κάπου χωρίς να έχουν ούτε μια εμπειρία.

Οι γραμματείς που υποτίθεται ότι είναι οι επιστήμονες, οι σοφοί που ακολουθούν κατά γράμμα τα δόγματα. Μέσω των δογμάτων θα μας φέρουν εμπόδια στην εσωτερική μας δουλειά.»

«Ποια είναι η πραγματική αποστολή του κάθε ανθρώπου που γεννιέται και έρχεται στη ζωή;»

«Είναι οι τρεις παράγοντες της επανάστασης της συνείδησης, πρέπει να θέλουμε να αλλάξουμε, να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι, φυσικά θυσιάζοντας τα εγώ με τα ελαττώματα.

Θα έχεις παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι από την παιδική ηλικία ακόμα ψάχνουν για το έτερον ήμισυ αυτό από μόνο του είναι μια αποστολή, αφού βρει το έτερον ήμισυ το σωστό είναι να ασκεί την εγκράτεια των ενεργειών.

Και να βοηθήσεις ανθρώπους αφού στο ζητήσουν για τα ερμητικά μυστικά. Και υλικά σε αυτούς που το έχουν ανάγκη.»

«Αυτά τα ξέρω, εκεί καταλήγουμε πάντα, τίποτα άλλο;»

«Η πιο μεγάλη αποστολή σου είναι να γυρίσεις στο απόλυτο, να αυτοπραγματοποιηθείς.»

«Γιατί ο ίδιος ο Ιησούς δεν έδωσε ελεύθερα αυτά τα μυστικά;»

«Τα έδωσε στους μαθητές του, απλά οι μαθητές όταν προχωρήσουν και γίνουν δάσκαλοι, εφόσον έχουν επικοινωνία με ανώτερες διαστάσεις και δασκάλους δίνουν τα μυστικά στους δικούς τους μαθητές.»

«Τα θαύματα που έκανε ο Ιησούς και οι μαθητές του έχουν σχέση με τις άλλες διαστάσεις;»

«Σωστά το συνδύασες ο Α.Δ. Ιησούς είχε την ικανότητα μέσω των ενεργειών των άλλων διαστάσεων να κάνει θαύματα ή να μεταφέρει όλους τους ανθρώπους σε αυτή την διάσταση.»

«Και πως γίνεται να ενεργεί ή να μεταφέρει μέσα από τις διαστάσεις τους ανθρώπους που τον περιβάλουν;»

«Έχεις καιρό να μου κάνεις αναλυτικές και δύσκολες ερωτήσεις που δεν ήθελα να απαντήσω, αλλά θα σου απαντήσω.»

«Για πες μου.»

«Ο Ιησούς ενεργούσε πρώτα από το απόλυτο που είναι ο κόσμος του πατέρα και μετά προχωρούσε μέσα από τις άλλες διαστάσεις προς τα κάτω, επειδή η θέληση του και η δική μας μπορεί να εκπληρωθεί μέσα στους λιγότερους νόμους των άλλων διαστάσεων και να μεταφέρει αυτή τη δράση στο φυσικό επίπεδο, όπως έκανε με τα πέντε κρίθινα ψωμιά και τα δύο ψάρια.»

«Είπες και για τη δική μας θέληση;»

«Ναι, μόνο που η δική μας θέληση έρχεται από τα κάτω προς τα πάνω, δεν έχουμε τα ανώτερα σώματα εμείς περιοριζόμαστε μέσα από την φαντασία, μπορούμε να θεραπεύουμε αλλά μόνο άμα το ζητήσουμε να ενεργήσουν μέσα από εμάς ανώτερα όντα.»

«Όταν λες ότι η θέλησή μας έρχεται από κάτω προς τα πάνω εννοείς ότι έχουμε σύνδεση με τις κολάσεις;»

«Δεν στο έχω ξαναπεί ότι εμείς συνδεόμαστε με τις κολάσεις και η θέληση μας είναι μέσα από τα εγώ μας;»

«Αυτό μπορούμε να το αλλάξουμε;»

«Εμείς ενεργούμε συνέχεια παθητικά δηλαδή αφηνόμαστε στα εγώ να μας παρασύρουν την κάθε στιγμή από σκέψεις, συγκινήσεις και πράξεις, χωρίς να τα ελέγχουμε σε πλήρη ταύτιση.»

«Μπορούμε να το αλλάξουμε;»

«Μπορούμε αλλά πρέπει να επικαλούμαστε πρώτα να μας δίνουν την εσωτερική δύναμη, για να είμαστε σε αυτοπαρατήρηση, δηλαδή σε μια ενεργή κατάσταση του νου, που έρχεται από το απόλυτο για να ελέγχουμε την εκδήλωση του εγώ που βγαίνει πάντα σαν σκέψη, άμα ελέγχεις τις σκέψεις και δεν σε ελέγχουν, δεν σε παρασύρουν στον ύπνο της συνείδησης και έτσι θα είσαι ένα ξύπνιο άτομο, δηλαδή πρώτα ο Θεός πάνω από όλα, όπως έχουμε πει πρέπει να διαχωρίζεσαι σε παρατηρητή και παρατηρούμενο.»

«Πως επικαλούμαστε την εσωτερική δύναμη;»

«Παρακαλούμε τον εσωτερικό πατέρα να μεσολαβήσει για μας.»

«Πως, εννοώ πως το κάνεις εσύ;» Είδα τον Ερμή να έχει κάποιο δισταγμό να μου απαντήσει.

«Να… Στρέφω την προσοχή μου στην καρδιά και λέω: Πατέρα μου κύριε μου και Θεέ μου, σου ζητώ και σε ικετεύω από την καρδιά και την ψυχή μου να μεσολαβήσεις τώρα και αναφέρω που θέλω να πάει και αυτό που ζητάω.»

«Καλά, βλέπω ότι δεν έχεις και αρκετή διάθεση να μου πεις περισσότερα,

«Μπορώ να σου πω ότι θέλεις, απλώς μη με ρωτάς για προσωπικές μου πρακτικές, εμπειρίες, βιώματα.»

«Πάντως σε ευχαριστώ για τη βοήθεια που μου προσφέρεις, πρέπει να φύγω τώρα γιατί ο καιρός έχει αγριέψει.»

Χαιρέτησα τον Ερμή και έφυγα τρέχοντας γιατί ήδη είχε αρχίσει να ψιχαλίζει, τα σύννεφα είχαν βουρκώσει τόσο πολύ, που είχαν πάρει ένα μελανό χρώμα, αυτό έδειχνε το τι θα επακολουθούσε.


13. Ο στρατιώτης
Σήμερα το πρωί έκανε κρύο χωρίς ένα σύννεφο στον ουρανό, οι ακτίνες του ήλιου που ακούμπαγαν τη Γη έδειχναν ότι θα έσπαγε κάπως το κρύο.

Όταν κίνησα να πάω στη σπηλιά του Ερμή, συνάντησα τον Άρμπη που με συνόδευσε μέχρι τη σπηλιά. Μπήκα μέσα όταν άκουσα τη φωνή του Ερμή να μας καλωσορίζει λέγοντας: «Καλώς τον Ιάωνα βλέπω ήρθες με την συνοδεία του Άρμπη σήμερα.» Ο Άρμπη κούνησε την ουρά του και στάθηκε δίπλα στον Ερμή. Ο Ερμής έφτιαξε ένα ρόφημα και κάτσαμε να το απολαύσουμε χωρίς να πούμε τίποτα. Ξαφνικά γύρισε ο Ερμής και μου είπε: «Τι είπες;»

«Τίποτα» του λέω ξαφνιασμένος, νόμισα ότι διάβασε τη σκέψη μου, άρχισε να γελά μαζί με τον Άρμπη που και αυτός ξαφνιάστηκε με την απότομη ερώτηση που μου έκανε και γαύγιζε μέχρι που για να σταματήσουν του λέω:

«Υπάρχει περίπτωση ένας άνθρωπος να διαβάσει την σκέψη ενός άλλου ανθρώπου;»

«Ναι αν ήμασταν αγνοί χωρίς το φράγμα των εγώ μας, θα μπορούσαμε να επικοινωνούμε σε διανοητικό επίπεδο χωρίς να μιλάμε.»

«Αυτό μου φαίνεται πολύ προχωρημένο.»

«Ναι εμείς πρέπει να ελέγχουμε τις σκέψεις μας, γιατί κάθε σκέψη καθορίζει τις πράξεις μας. Οι πράξεις, το μέλλον μας και το μέλλον της επόμενης ζωής.»

«Μπορεί να υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί να μην σκέφτεται;»

«Δεν λέω αυτό, αλλά όπως είχαμε πει την προηγούμενη φορά που ήρθες, πρέπει να ελέγχουμε παρατηρώντας τις σκέψεις, όπως ένας στρατιώτης που είναι σε επιφυλακή εν καιρώ πολέμου.»

«Δηλαδή, τι πρέπει να κάνει κάποιος;»

«Να είναι σε συνεχή επιφυλακή με τα εγώ που βγαίνουν σα σκέψη, το πως κρίνουμε τους συνανθρώπους μας, διανοητικά και λεκτικά, γιατί ότι κρίνουμε είμαστε εμείς.»

«Είναι αυτό που είπε ο Ιησούς Χριστός, άφησε να βγάλω το ξυλαράκι, από το μάτι σου, αλλά δεν βλέπουμε το δοκάρι που είναι στο δικό μας μάτι.»

«Ναι έτσι ακριβώς όπως το λες, υπάρχει επίσης και ένα άλλο κριτήριο που μπορούμε να συμβουλευτούμε, τα όνειρά μας.»

«Και γιατί τα όνειρα μας;»

«Γιατί στα όνειρα τα ψυχολογικά μας επιπρόσθετα δηλαδή τα εγώ μας βγαίνουν χωρίς φραγμούς.»

«Και μετά;»

«Ξέρεις τη διαδικασία, βλέπουμε το εγώ στα πέντε κέντρα, το δικάζεις, το καταδικάζεις, παρακαλάς την θεϊκή Μητέρα να το εξαλείψει και φαντάζεσαι να το σκοτώνει, αφού φυσικά έχεις δώσει μια μορφή στο εγώ.»

«Ξέρω και το δουλεύω καθημερινά για δύο, τρεις μήνες.»

«Και παραπάνω αν χρειαστεί.»

«Από τότε που άρχισα να δουλεύω με τον εαυτό μου έχω αλλάξει πολύ προς το καλό. Ναι αλλά βλέπω ότι υπάρχουν άνθρωποι που εκμεταλλεύονται αυτή την καλοσύνη μου.»

«Αυτό είναι πολύ καλό.»

«Γιατί είναι καλό;»

«Γιατί αποκτάς ψυχολογικό προπονητή.»

«Και τι σημαίνει αυτό;»

«Ότι πρέπει να τους νικήσεις.»

«Πως μπορώ να τους νικήσω αφού κάθε φορά, ερχόμαστε σε σύγκρουση.»

«Αυτό είναι, κάθε φορά που τους συναντάς να είσαι σε αυτοπαρατήρηση, να κοιτάς ποια εγώ σου σε ενοχλούν, να τα δουλέψεις ή με θάνατο στην πορεία, ή αναλύοντας τα μετά, δικάζοντας τα, και καταδικάζοντάς τα σε εξάλειψη, με την θεϊκή σου Μητέρα.»

«Ναι, αλλά που θα καταλήξει όλη αυτή η κατάσταση.»

«Άμα εξαλείψεις τα ελαττώματα, θα καταλήξεις, να φύγουν από τη ζωή σου, με κάποιο τρόπο, ή θα φύγεις εσύ από τη ζωή τους, ή θα σταματήσουν να σε ενοχλούν ή θα πεθάνουν, ή θα γίνεται φίλοι…»

«Εγώ; να γίνω φίλος με αυτόν! Αποκλείεται.»

«Ποιος το λέει αυτό;»

«Εγώ.»

«Το βλέπεις τι λες; και μόνος σου το λες ποιος είναι αυτός.»

«Εγώ είμαι, ποιος άλλος;»

«Αυτό που λες. Το εγώ σου.»

«Έχεις δίκιο, ο εγωισμός μου έχει πληγωθεί.»

«Να ξέρεις ότι σε μια σύγκρουση το φταίξιμο πέφτει και από τις δύο πλευρές».

Κοίταξα τον Ερμή στα μάτια, για να χωνέψω αυτά που μου είπε μέχρι τώρα. Και του είπα: «Το καταλαβαίνω αυτό που λες, δεν το χειρίστηκα σωστά από την αρχή, έπρεπε να ήμουν σε αυτοπαρατήρηση να χαμογελάσω και να μην δώσω έκταση. Δεν έπρεπε να δώσω σημασία.»

«Θα πρέπει να τα βρεις μαζί του.»

«Πολύ δύσκολο το βλέπω.»

«Ε! τότε θα έχεις να τον αντιμετωπίσεις και στην επόμενη ζωή.»

«Δεν ξέρω τι θα κάνω, θα δω. Άλλο με ενδιαφέρει τώρα που μιλάμε για τα εγώ για κάτι που είχαμε πει για τα εγώ αιτία.»

«Είχαμε πει για το εγώ αιτία ότι ονομάζεται ή αντίμημο ή απατηλό πνεύμα, ότι ανήκει στους ηλεκτρόνιους κόσμους, ότι το εξαλείφει μόνο ο Χριστός. Είχαμε πει ακόμα ότι χρησιμοποιεί το σώμα μας και το πεπρωμένο.»

«Είναι αυτό που λένε ανώτερο εγώ ή υπερεγώ.»

«Δεν υπάρχει ανώτερο εγώ και υπερεγώ, που το άκουσες αυτό;» μου είπε κάπως θυμωμένα.
«Έχω διαβάσει και έχω ακούσει για το υπερεγώ».

«Είναι το ίδιο εγώ, που το παρουσιάζουν σαν εκδήλωση του ΕΙΝΑΙ.»

«Δεν μπορεί να εννοούν το ΕΙΝΑΙ;»

«Όχι. Το ΕΙΝΑΙ δεν έχει εγώ, αυτά τα λένε μαθητές, ψευδό εσωτεριστές, ψευδό αποκρυφυστικών σχολών.»

«Τι εννοούν πραγματικά;»

«Τις υπερθεϊκές φιλοδοξίες, τις απάτες του νου. Ψευδοποιούν την αλήθεια, την

πραγματικότητα, είναι μεγαλομανείς, εγωλάτρες, έχουν μεγάλη αυτοαγάπη,

μερικοί μεγαλομανείς είναι ψυχοπαθείς.»

«Δεν είναι όλοι όλα αυτά που είπες.»

«Ναι δεν είναι όλοι έτσι, υπάρχουν και αυτοί που δεν είναι μεγαλομανείς, θέλουν να αναπτυχθούν ανοδικά, συνήθως είναι χορτοφάγοι, κρίνουν τους άλλους που δεν είναι, πιστεύουν τους εαυτούς τους για αγίους. Δεν θέλω να κρίνω για αυτό να το αφήσουμε εδώ.»

«Δηλαδή αναπτύσσουν το εγώ σε υπερεγώ, έτσι δεν αναπτύσσονται.»

«Κοιτά πρέπει να είσαι ο εαυτός σου και να είσαι σε αυτοπαρατήρηση, όταν εξαλείφεις ελαττώματα, δεν θα σε προσβάλουν τα ελαττώματα των άλλων. Όταν είμαστε σε ανάμνηση εαυτού είμαστε σε μια παθητική κατάσταση απέναντι στα εγώ του άλλου και έτσι δεν βρίσκει ένα ηθοποιό για να παίξει μια συγκεκριμένη σκηνή.» είπε και με κοίταζε εστιάζοντας προσεχτικά πάνω μου. Είδα πρώτη φορά να εξοργίζεται τόσο, ειδικά όταν ανέφερα για το υπερεγώ, και συνέχισε:

«Είναι αλήθεια ότι ξεκίνησα από τέτοιες σχολές, που δεν εξάλειφαν τα εγώ, απλώς περιόριζαν το εγώ, πιστεύοντας τους εαυτούς τους για αγίους, είχαν μια ψευτοάγια έκφραση, νομίζοντας ότι έφτιαχναν ένα ανώτερο εγώ, σαν να είναι το είναι τους.»

«Εδώ που τα λέμε νιώθω ότι και εγώ έχω φτιάξει το υπερεγώ.»

«Δεν είναι αλήθεια αυτό που λες γιατί από την στιγμή που εξαλείφεις τα εγώ σου και κάνεις διαλογισμό έχεις εμπειρία του ΕΙΝΑΙ σου, έχεις γνώση, έχεις το είναι και το ξέρω και αυτό σου δίνει την κατανόηση. Έχεις κατανόηση.»

«Έχω και εγώ ελαττώματα που θέλουν να προβάλουν αυτά που γνωρίζω.»

«Αφού το βλέπεις δούλεψε το, αλλά να ξέρεις ότι κάνουμε και είναι από ανώτερα επίπεδα συνείδησης, οι άλλοι το βλέπουν δεν χρειάζεται να τους λες τις εμπειρίες σου, ούτε να δείχνεις τι ξέρεις, αυτοί που θέλουν πραγματικά να μάθουν κάτι θα σε βρουν για να μάθουν.»

«Τι εννοείς ανώτερα επίπεδα συνείδησης».

«Πρέπει να έχουμε επαφή με τα μέρη του είναι μας, μια τέτοια επαφή είναι που θα μας βοηθήσει στα αρχικά στάδια να έχουμε εμπειρίες από ανώτερους κόσμους».

«Πως;»

«Με την συγκέντρωση. Και με την βοήθεια του είναι μας δηλαδή του εσώτερου, θα μας οδηγήσουν σε ανώτερους κόσμους.»

«Εμείς δεν μπορούμε μόνοι μας να πάμε όπου θέλουμε;»

«Εσύ ξέρεις που να πάς άμα βγεις από το σώμα σου;»

«Ναι να βρω ένα δάσκαλο να με διδάξει».

«Δεν είναι σίγουρο αυτό γιατί το αστρικό είναι και ο κόσμος των επιθυμιών μας και αυτό που συναντάμε είναι οι επιθυμίες που προβάλλονται από τα εγώ μας, άμα βρεις ένα δάσκαλο πως θα καταλάβεις ότι είναι κατάλληλος να σε διδάξει ή να σε παραπλανήσει.»

«Θα κάνω τον εξορκισμό του Διός.»

«Βλέπω ότι το θυμάσαι αυτό; Μπράβο.»

«Άμα βρω ένα δάσκαλο τι κάνω;»

«Αν είναι δάσκαλος μετά τον εξορκισμό θα σου χαμογελάσει. Πρώτα θα γνωριστείς μαζί του, στη συνέχεια θα σου διδάξει αυτό που χρειάζεται να μάθεις.»

«Δεν μπορούμε μόνοι μας να μάθουμε από τους ανώτερους κόσμους.»

«Όχι.»

«Γιατί;»

«Γιατί αυτός που θέλει να μάθει είναι ο κόσμος του εγώ μας. Αφού δεν έχουμε ελεύθερη την ουσία μας, δεν κινούμαστε συνειδητά. Αυτό που θέλει κάποιος να περιφέρεται ελεύθερα σε αυτούς τους κόσμους είναι γιατί το εγώ θέλει να περιφέρεται και να κάνει ότι θέλει, αυτό το κάνουν όλοι οι μαύροι μάγοι. Για να καταλάβεις όλοι είμαστε ασυνείδητοι στο αστρικό και συνήθως το εγώ μας προσπαθεί να παρασύρει τους άλλους στο ίδιο επίπεδο που βρίσκεται αυτό.»

«Άρα υπάρχουν ελεύθεροι ιππείς στον αστρικό κόσμο.»

«Ναι υπάρχουν αλλά δεν θα τους ονόμαζα ιππείς, αλλά ιερόσυλους, γιατί περιφέρονται ικανοποιώντας τα εγώ τους, συνήθως κινούνται στο κατώτερο αστρικό, κανονικά θα έπρεπε να είμαστε ταπεινοί όπως όταν μπαίνουμε σε ένα ξένο σπίτι ή ιερό ναό.»

«Τότε δεν είναι κανείς ελεύθερος ούτε στους ανώτερους κόσμους.»

«Όσο έχουμε εγώ, δεν μπορούμε να κινηθούμε ελεύθερα, από τα ίδια μας τα εγώ.

Δεν είμαστε άνθρωποι είμαστε εγώ, άνθρωπος είναι αυτός που βρίσκεται ψηλά κινείται επάνω σε ανώτερες διαστάσεις, ελεύθερος από εγώ .»

«Ποια εγώ θα πρότεινες σε κάποιον να σκοτώσει πρώτα;»

«Πρώτα θα πρέπει να σκοτώσει τα εγώ που τον δένουν με την οικογένεια, ότι εγώ έχουμε με τον πατέρα μας, μητέρα και αδέλφια μας.»

«Τον πατέρα μου τον έχω πρότυπο, από μικρός ήθελα να του μοιάσω, τι εγώ να σκοτώσω;»

«Το ίδιο είχε ο πατέρας σου τον πατέρα του. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι καλύτερος από εσένα, εσύ πρέπει να είσαι ο εαυτός σου έξω από τα εγώ που διαμόρφωσαν την προσωπικότητα του πατέρα σου, για να γίνεις ένα πιο σωστό πρότυπο για τα παιδιά σου.»

«Και μετά ποια εγώ να εξαλείψω.»

«Των συγγενών που συναναστρέφεσαι, γείτονες, υποτιθέμενους φίλους, στο σχολείο, τη δουλειά σου, όλους αυτούς που έχεις τα εγώ τους μέσα σου.»

«Και μετά;»

«Αν καταφέρεις να τα σκοτώσεις όλα αυτά του φυσικού επιπέδου, γιατί είναι λεγεώνες τα εγώ μας, τότε αναλαμβάνει ο Χριστός τα εγώ των ανωτέρων επιπέδων που είναι τα εγώ αιτία.»

«Τι είναι ακριβώς τα εγώ αιτία.»

«Γιατί θέλεις να μάθεις, φτάσε εκεί και μετά θα ξέρεις τι να κάνεις.»

«Απλώς θέλω να ξέρω τι θα συναντήσει κάποιος στην πορεία που ακολουθεί.»

«Είναι τα εγώ που δημιουργήθηκαν, όταν φύγαμε από το απόλυτο από τον Μητροπάτορα, όσο απομακρυνόμαστε από το απόλυτο τόσο πιο πολύ αυξάνεται η μηχανικότητα, η ουσία από μόνη της δεν γνωρίζει και έτσι πέφτει σε λάθη, τότε η ουσία σιγά, σιγά εγκλωβίζεται στα εγώ των ανωτέρων διαστάσεων.»

«Τώρα που μιλάς για τα εγώ αιτία, να σε ρωτήσω κάτι;»

«Ρώτα, τι.»

«Η ουσία τόσο κοντά στο απόλυτο τι λάθη μπορεί να κάνει;»

«Δεν μπορούμε να ξέρουμε μπορούμε να κάνουμε υποθέσεις, αν σκεφτούμε την ψυχή σαν νεογέννητο μωρό που αναζητά την αγκαλιά στην ασφάλεια της μητέρας και του πατέρα. Εκεί μπορεί να θέλει να πάρει το φως από άλλες ουσίες.»

«Δηλαδή;»

«Εκεί μπορεί να γίνεται ένα λάθος, η ουσία επειδή φεύγει από την αγάπη του πατέρα από το φως, επειδή είναι αγνή και δεν γνωρίζει, εκεί θέλει να νιώσει την ασφάλεια του φωτός, νομίζει ότι μπορεί να αυξήσει το φως και να νιώσει πιο ασφαλής παίρνοντας το φως από άλλες ουσίες ή ανώτερες οντότητες, εκεί δημιουργείται το πρώτο εγώ.»

«Μα έχουμε πει ότι την ουσία την πήραμε από τον Δία ή πως αλλιώς πως τον είχες πει;»

«Μιλάς για τον Ιαλδαβαώθ; για αυτόν τον Θεό που φύσηξε πνοή ζωής στον πρωτοπλασματικό άνθρωπο. Δεν σου αναφέρω την ουσία του ανθρώπου αλλά για την ουσία των ανώτερων όντων που υπήρχαν πριν τον άνθρωπο που και αυτή πρέπει να περάσουν από το γήινο επίπεδο και να εξαλείψουν τα ελαττώματα τους επιστρέφοντας με γνώση από τον κόσμο μας τον κόσμο των αντιθέτων.»

«Γιατί το λες των αντιθέτων.»

«Γιατί από το δέντρο του καλού και του κακού έχουμε δοκιμάσει όλοι, αυτό είναι το δέντρο της γνώσης.»

«Και γιατί το λένε δέντρο;»

«Γιατί συμβολίζει την σπονδυλική μας στήλη.»

«Και γιατί σπονδυλική;»

«Γιατί, πώς να στο πω, γιατί από την σπονδυλική μας διακλαδίζονται όλα μας τα νεύρα, όταν ο άνθρωπος που γεννιέται αγνός στην πορεία χάσει την αγνότητά του, η ενέργεια που χάνει από το άγιο πνεύμα ξαναζωντανεύει τα εγώ μας και αυτά παίρνουν ενέργεια από την μετατρεμμένη ενέργεια κατακτώντας σιγά, σιγά την ουσία μας».

«Τώρα μου έδωσες μια λογική εξήγηση, τώρα καταλαβαίνω καλύτερα γιατί πρέπει να σκοτώνουμε τα εγώ μας και έτσι να εξαλείψουμε τα ελαττώματά μας.»

«Ναι πρέπει να γίνεις ένας στρατιώτης του Θεού, ένας στρατιώτης που είναι σε συνεχή επιφυλακή, δηλαδή σε αυτοπαρατήρηση για να εξαλείψεις με την βοήθεια της Θεϊκής σου Μητέρας και το 3% της ελεύθερης ουσίας σου, τα εγώ που πάνε να σου καταλάβουν το φρούριο, δηλαδή το νου μας, χωρίς να σέβονται τους άρχοντες δηλαδή τα μέρη του είναι μας που βρίσκονται στο ναό δηλαδή στο
σώμα μας.»

Ο Ερμής σηκώθηκε και πήγε προς την βιβλιοθήκη, πάτησε το διακόπτη και φώτισε το χώρο σε όλα του τα σημεία και έφερε την εικόνα του αγίου Γεωργίου.

Τράβηξε την καρέκλα και ήρθε δίπλα μου, λέγοντας: «Αυτή η εικόνα
αντιπροσωπεύει ένα στρατιώτη του θεού με πολλούς συμβολισμούς με μερικούς που σου προανέφερα και θα σε ρωτήσω ξέρεις από πού βγαίνει το όνομα Γεώργιος;»

«Όχι αλλά νομίζω ότι έχει σχέση με τη γη, με τη γεωργία.»

«Γεώργιος σημαίνει, γη και έργο, αυτός που δουλεύει με τη γη και στην
συγκεκριμένη περίπτωση αναφέρεται σε αυτόν που δουλεύει με τα εγώ του με τα
ελαττώματά του, στο πρόσωπο είναι νέος, έχει ένα ελαφρύ χαμόγελο, που δείχνει την ψυχική του ηρεμία, ο θεϊκός πατέρας τον βοηθάει στην εσωτερική του δουλειά, του συμπαραστέκεται, το λευκό άλογο δείχνει το δεύτερο άλογο που
αναφέρεται και στην αποκάλυψη, που είναι ο αδένας των γενετικών οργάνων ο οποίος είναι αγνός, η ουρά είναι το αποτέλεσμα του αλόγου δηλαδή του αδένα του σεξουαλικού, είναι δεμένη, που συμβολίζει τον έλεγχο του αδένα, το ποτήρι που κρατά ο θεϊκός πατέρας και η θεϊκή Μητέρα συμβολίζει την συνουσία, την συν και ουσία, καταλαβαίνεις;»

«Ναι, για συνέχισε με τα υπόλοιπα σύμβολα.»

«Ο δράκος συμβολίζει το εγώ της λαγνείας, η σπηλιά το ασυνείδητο, τα ασυνείδητα εγώ που έχουμε, και κρατά το άλογο από το αριστερό πόδι του, δηλαδή προσπαθεί να μας ρίξει στην καθέλκυση μέσα από τον αδένα του σεξουαλικού. Με την βοήθεια της θεϊκής Μητέρας όταν την παρακαλάμε σκοτώνουμε τα εγώ μας και το αίμα από το δράκο συμβολίζει τη ζωτική ενέργεια που απελευθερώνουμε.»

«Είχες πει ακόμα ότι απελευθερώνουμε την ουσία, από τα εγώ, την διανοητική ενέργεια, και την σεξουαλική ενέργεια.»

«Όχι δεν είπα διανοητική ενέργεια.»

«Αλλά;»

«Είπα διανοητική ύλη.»

Του έδωσα την εικόνα και ο Ερμής σηκώθηκε την έβαλε στη θέση του. Γυρίζοντας τράβηξε και την καρέκλα στη θέση που την είχε και πριν στραμμένη προς τα μένα και ελαφρά στραμμένη να κοιτάει προς τα έξω. Κάθισε όταν τον ρώτησα.

«Και αυτές οι ψυχές που δεν έχουν δουλέψει με τα εγώ τι γίνεται άμα περάσουν οι 108 ζωές επί 3000 φορές.»

«Άμα δεν περάσουν οι 3000 φορές περνάει στον δεύτερο θάνατο από τις κολάσεις δηλαδή από το καθαρτήριο. Άμα όμως φτάσει στην τελευταία του ζωή και δεν έχει καταφέρει να απελευθερωθεί από τα εγώ από μόνος του, τότε αφού απελευθερωθεί η ψυχή από τα εγώ με το μαστίγωμα που περνάει η ψυχή από τις κολάσεις τότε περνάει στη λήθη,» είπε.

«Για αυτό ο Ιησούς είπε, ότι πρέπει να προσπαθούμε σε μια ζωή να
απελευθερωθούμε,» του είπα.

«Αυτός ο δρόμος είναι πολύ δύσκολος. Θα δεις όταν νομίζεις ότι ελέγχεις ένα ελάττωμα ο Εωσφόρος θα σου βάλει εμπόδια για να δει αν θα ταυτιστείς με το ελάττωμα ή θα το ξεπεράσεις με θάνατο στην πορεία. Δεν πρέπει να το βάζεις κάτω, πρέπει πάντα να σηκώνεσαι και να πολεμάς μέχρι να βγεις νικητής, να προσεύχεσαι και να παρακαλάς του εσωτερικούς σου γονείς να σε βοηθάνε, θα δεις ακόμα ότι θα αρχίσεις να τους αισθάνεσαι, ακόμα μπορεί να δεις σε συνειδητή φαντασία και τη μορφή που έχουν.»

«Η αλήθεια είναι ότι τους έχω νιώσει μέσα μου, στο είχα πει εξάλλου.»

«Ναι το ξέρω, έτσι δεν θα νιώσεις ποτέ μόνος σου, ακόμα και ας ήσουν μόνος πάνω στη γη.»

«Πρέπει να φύγω τώρα.» του είπα

«Ήθελα να σου πω ακόμα ότι ένας στρατιώτης του Θεού, για να νικήσει τα εγώ του χρειάζεται να έχει πειθαρχεία και θέληση, με την θέληση αποκτά πειθαρχεία στους διάφορους πειρασμούς που θα του παρουσιάζονται μπροστά του, για να τα νικά με τον θάνατο, γιατί μας μένει σαν λάφυρο η χριστική ενέργεια που παίρνουμε από τα εγώ.

«Ερμή θα ήθελα πολύ να σε ευχαριστήσω για ότι μου προσφέρεις σε αυτόν τον δύσκολο δρόμο της γνώσης.»

«Το Είναι σου να ευχαριστείς που σε βοηθάει να πάρεις αυτήν την γνώση, αν και ζούμε σε μια δύσκολη εποχή με πολλούς πειρασμούς που πρέπει να ξεπεράσουμε.»

«Βλέπω ότι έχει σκοτεινιάσει αρκετά πρέπει να φύγω και ευχαριστώ και πάλι.»

«Θέλω να σου δώσω ένα βιβλίο την αποκάλυψη της αποκάλυψης το δίνω μόνο φωτοτυπημένο, για αυτό άμα θέλεις να το δώσεις κάπου, μόνο φωτοτυπημένο θα το δίνεις, χωρίς να βγάλεις κέρδος από αυτό, άμα στο ζητήσουν και δυσκολεύεσαι πάρε μόνο τα λεφτά από την φωτοτυπία. Αργότερα θα σου δώσω άλλο ένα βιβλίο τις διαλέξεις αυτής της γνώσης.»

Πήγε στην βιβλιοθήκη μου έδωσε το βιβλίο τον καληνύχτισα και έφυγα για το σπίτι μου.

η συνέχεια εδώ...

(Κεφ.8-9-10) Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΑ 8-9-10

8. Ο άγραφος Νόμος
Σήμερα συνέχισε να έχει κρύο με πολύ ήλιο με την διαφορά ότι η μέρα ξεκίνησε με πολύ συννεφιά που στην συνέχεια σκορπίστηκε, αυτό με έκανε να θέλω να κάνω την επίσκεψη μου στον Ερμή. Ήμουν στη σπηλιά του Ερμή όταν ο Άρμπη με υποδέχτηκε γαβγίζοντας, τον χάιδεψα στο κεφάλι χαιρέτησα τον Ερμή και κάθισα στη συνηθισμένη μου θέση. Ο Ερμής μου είπε ότι δεν με περίμενε να έρθω τόσο γρήγορα. Και του απάντησα ότι δεν είχα τι να κάνω. Τον κοίταξα που ήρθε κοντά μου με ένα ποτήρι χυμό και συνέχισα:«Χθες δεν τελειώσαμε την συζήτηση σχετικά με τις διαπραγματεύσεις που μπορεί να κάνει κάνεις με τον νόμο γιατί γυρίσαμε την συζήτηση σε άλλα θέματα.»

«Θα σου πω γιατί δεν ξεφεύγω τελικά από σένα. Άμα ξυπνήσεις την συνείδηση σου και μπορείς να κινηθείς στους ανώτερους κόσμους και φυσικά να έχεις κάνει έργο για το καλό της ανθρωπότητας, τότε μπορείς να κάνεις διαπραγματεύσεις με το νόμο.»

«Για ποιο πράγμα μπορείς να κάνεις διαπραγματεύσεις και τι σημαίνει να ξυπνήσεις συνείδηση;»

«Μπορείς άμα ξυπνήσεις το 3% της συνείδησης ή ότι έχεις ελευθερώσει μέχρι τώρα και αρχίζεις να κινείσαι συνειδητά στους ανώτερους κόσμους τότε άμα είναι να πληρώσεις για λάθη που έχεις κάνει σε προηγούμενες ζωές και φυσικά, όπως σου προανέφερα έχεις προσφέρει στην ανθρωπότητα περισσότερο σε πνευματικά ζητήματα σε αυτή τη ζωή, ότι είναι να το πληρώσεις θα το πληρώσεις σε πιο ελαφρά μορφή ή και καθόλου.»

«Νόμιζα ότι δεν αλλάζεις τη μοίρα σου.»

«Σου το έχω ξανά πει ότι σκοτώνοντας ελαττώματα αλλάζεις συγχρόνως και την μοίρα σου, γιατί σκοτώνεις τους ηθοποιούς που…»

«Ναι, ναι, το θυμάμαι αλλά γιατί πρέπει να κάνεις διαπραγματεύσεις από την στιγμή που σκοτώνοντας ελαττώματα αλλάζεις τη μοίρα σου;»

«Ναι σ’ αυτό έχεις δίκιο.» Πήρε μια βαθιά ανάσα και συνέχισε: «Κοίτα υπάρχουν εσωτερικοί νόμοι που πρέπει να πληρώσουμε για να μάθουμε από λάθη που πρέπει να υποστούμε από άλλα άτομα που πρέπει να έχουμε υπό την προστασία μας.»

«Μπορείς να μου δώσεις ένα παράδειγμα;»

«Μπορεί σε μια προηγούμενη ζωή όχι απαραίτητα η προηγούμενη αλλά και πιο πριν, κάποιος να αφαίρεσε την ζωή κάποιου, και σε αυτή την ζωή αυτού που του αφαιρέθηκε η ζωή θα πρέπει να γεννηθεί στην οικογένεια αυτού που του την αφαίρεσε αλλά με κάποιο μεγάλο κινητικό ή άλλο πρόβλημα υγείας που να απαιτείται συνέχειαφροντίδα.»

«Και τι θα μάθει από αυτό;»

«Θα μάθει την αξία της ανθρώπινης ζωής, ότι είμαστε αδέλφια, την κατανόηση, δεν έχουμε κανένα δικαίωμα να αφαιρούμε μια ζωή,» χάιδεψε τον Άρμπη και συνέχισε, «και πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε τους πάντες.»

«Αυτό συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις που αφαιρούμε μια ζωή;»

«Όχι αυτή η περίπτωση μπορεί να έγινε σε σκηνή θυμού, δεν μετράνε όλες οι περιπτώσεις το ίδιο για τις Ιεραρχίες και τον νόμο, εδώ αναφέρουμε κάτι σαν ένα παράδειγμα. Κανένας δεν ξέρει πως λειτουργούν οι Ιεραρχίες και οι νόμοι.»

«Και αυτός που γεννιέται με τα προβλήματα υγείας τι φταίει;»

«Συνήθως σε ένα καβγά δεν φταίει μόνο ο ένας φταίνε και οι δύο και αυτός θα μάθει μέσα από την αγάπη την φροντίδα, και την κατανόηση.»

«Έτσι από ένα και μόνο γεγονός που οφείλεται σε ένα εγώ μπορούμε να χάσουμε μερικές ζωές άσκοπα.»

«Ναι καλά το είπες, αλλά αν ξυπνήσουμε συνείδηση μπορούμε να διαπραγματευτούμε με τον νόμο και να αλλάξουμε την μοίρα την δική μας και του μέλους της οικογένειας μας δίνοντας όλα αυτά που σου προανέφερα χωρίς κανένα πρόβλημα υγείας και έτσι θα έχουμε περισσότερο χρόνο να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας.»

«Οι Ιεραρχίες έχουν κατανόηση για τους ανθρώπους;»

«Ναι επειδή είμαστε ασυνείδητοι μας κρίνουν με ευσπλαχνία.»

«Και για αυτούς που ξυπνάνε συνείδηση και κάνουν λάθη;»

«Άμα ξυπνήσεις συνείδηση αποφεύγεις τα λάθη, αλλά άμα κάνεις λάθος κρίνεσαι πιο αυστηρά από την υπόλοιπη ανθρωπότητα που μπορεί να μην έχουν ξυπνήσει συνείδηση.»

«Και αν κάποιος που δεν έχει ξυπνήσει συνείδηση πως μπορεί να πράττει το σωστό;»

«Πολύ απλά υπάρχει ένας άγραφος νόμος που βρίσκεται μέσα μας ξέρουμε ποιο είναι το σωστό που πρέπει να κάνουμε την κάθε στιγμή.»

«Ναι αλλά γιατί κάνουμε λάθη και τι είναι αυτό που μας κάνει να θέλουμε το σωστό.»

«Τα λάθη βγαίνουν από το ότι ταυτιζόμαστε με ένα εγώ. Και αυτό που μας κάνει να πράττουμε το σωστό είναι η ουσία μας.»

«Και άμα κάνουμε ένα λάθος γιατί νιώθουμε ένα βάρος στην καρδιά μας;»

«Γιατί έχουμε έναν εσωτερικό Καόμ δηλαδή δικαστή, πιο απλά ο εσώτερος ή εσωτερικός μας πατέρας που μας κρίνει.»

«Και γιατί δεν μας προειδοποιεί για το λάθος που πάμε να κάνουμε;»

«Γιατί ο καθένας έχει ελεύθερη βούληση να ενεργεί όπως θέλει.»

«Ναι αλλά αν μας προειδοποιούσαν δεν θα αποφεύγαμε το λάθος που πάμε να κάνουμε;»

«Κοίτα εκτός από την ελεύθερη βούληση που κανένας δεν έχει το δικαίωμα να επέμβει. Μαθαίνουμε από τα λάθη και μέσα από τον πόνο.»

«Και οι αρρώστιες που μαστίζουν τους ανθρώπους; Γιατί λένε ότι τις ρίχνει ο Θεός.»

«Ο Θεός είναι μόνο αγάπη και δεν ρίχνει αρρώστιες. Οι αρρώστιες οι πιο πολλές είναι όπως σου είπα και χθες το φυσικό επακόλουθο του ψυχισμού μας, δηλαδή αν ειρωνεύεσαι θα έχεις πρόβλημα με τη χολή σου. Αν δεν νιώθεις αγάπη θα έχεις πρόβλημα με την καρδιά. Αν νιώθεις ότι σε έχουν αδικήσει και δεν το ξεπερνάς θα έχεις πρόβλημα με τα έντερα. Και αν έχεις αγωνία πως θα σε κρίνουν οι άλλοι θα έχεις πρόβλημα με τα νεφρά, αυτά είναι μερικά παραδείγματα.»

«Ναι αλλά ένα παιδί που είναι άρρωστο εκ γενετής ή η επιληψία που βασίζεται σε μια εγκεφαλική δυσαρμονία, που η επιστήμη δεν ξέρει τα πραγματικά της αίτια;»

«Κάποιος μπορεί να γεννηθεί με κάποιο πρόβλημα υγείας γιατί πρέπει να πληρώσει από τα λάθη της προηγούμενης ζωής του. Το ίδιο ισχύει και για την επιληψία.»

«Η επιληψία ποιο αίτιο θα μπορούσε να έχει.»

«Η επιληψία έχει σαν αίτιο ότι σε μια προηγούμενη ζωή δανείσαμε το σώμα μας σε κατώτερες οντότητες ή ακόμα ότι κάναμε μεγάλη σεξουαλική κατάχρηση.»

«Πως δανείζει κάποιος το σώμα του σε κατώτερες οντότητες;»

«Θα τα πάρουμε από την αρχή, ας πούμε ότι κάποιος πεθαίνει, τότε είναι που τα εγώ και η ουσία πάνε στην Λίμπο (limbo) στον προθάλαμο της κόλασης μέχρι να πάρουν καινούριο σώμα, εκτός αν τελειώσουν τις 108 ζωές σαν άνθρωποι και πάνε καθοδικά, αν λοιπόν εμείς επικαλούμαστε αυτό που λένε τα μέντιουμ πνεύματα, κανονικά δανείζουμε το σώμα μας σε μια κατώτερη οντότητα δηλαδή σε ένα εγώ.»

«Πως ξέρουμε ότι τα μέντιουμ δανείζουν το σώμα τους σε ένα εγώ;»

«Όταν τα εγώ παίρνουν το σώμα των μέντιουμ, θα προσέξεις αυτά που αυτοί ονομάζουν πνεύματα τους χαρακτηρίζει ένα συγκεκριμένο ελάττωμα, δηλαδή μπορεί να είναι ζηλιάρηδες, λαίμαργοι, μπεκρήδες ή όποιο άλλο ελάττωμα μπορείς να φανταστείς, θέλω να πω ότι παρουσιάζονται με κάποιο εγώ που ο νεκρός είχε σαν χαρακτηριστικό του όσο ζούσε και πάντα όσες φορές και να τους επικαλεστούνε παρουσιάζονται με το ίδιο εγώ ή πες ελάττωμα.»

«Δηλαδή δεν έχει καμιά σχέση με αυτό που ονομάζουν πνεύματα;»

«Όχι άκουσε την συνέχεια, αυτό το άτομο που δανείζει το σώμα του σε ένα εγώ ή στο πνεύμα του νεκρού όπως πιστεύουν ότι επικαλέστηκαν, στην επόμενη ζωή αυτό το άτομο γεννιέται και θα έχει επιληπτικές κρίσεις.»

«Και αυτοί που έχουν επιληψία από σεξουαλική κατάχρηση;»

«Κοίτα όταν λέμε κατάχρηση με ανορθόδοξους τρόπους εννοούμε ότι αυτός που τρέφει το βίτσιο του αυνανισμού με σκεπτομορφές δημιουργεί οντότητες που τρέφονται από αυτόν, που λέγονται Ίγκουπους και Σούγκουπους.»

«Αυτό συμβαίνει γιατί η σεξουαλική ενέργεια είναι μια ενέργεια που δημιουργούμε ζωή; θα μπορούσαμε να την ονομάσουμε θεϊκή ενέργεια;.»

«Ναι πολύ σωστά την ονομάζεις έτσι είναι η ενέργεια που δεν πρέπει να χάνουμε άσκοπα γιατί χάνουμε το άγιο πνεύμα από μέσα μας και χωρίς αυτήν την ενέργεια φεύγει η αγάπη από την καρδιά μας και ο Χριστός.»

«Και τι συμβαίνει αν χάνουμε αυτές τις ενέργειες;»

«Ειδικά οι άντρες δεν νιώθουν αγάπη για την γυναίκα τους και θα έχεις προσέξει νιώθουμε ότι υπάρχει κάποιο λάθος.»

«Ναι αυτό που έλεγες για τον άγραφο νόμο που έχουμε μέσα μας που νιώθουμε να μας λέει ότι κάτι είναι λάθος.»

«Ναι μπράβο.»

«Να μην το ξεχάσω κάτι άλλο ήθελα να σε ρωτήσω τι είναι τελικά πνεύμα;»

«Πνεύμα, όχι Άγιο Πνεύμα;»

«Ναι.»

«Τώρα μου σακατεύεις το μυαλό με δύσκολα ερωτήματα, κοίτα η λέξη πνεύμα από πού πιστεύεις ότι προέρχεται;»

«Από την λέξη πνοή όπως λέει η αγία γραφή ότι ο Θεός φύσηξε πνοή ζωής…» Με διέκοψε με ενθουσιασμό λέγοντας:

«Ωραία! Αφού το ανέφερες ας το αναλύσουμε, πες μου, μάλλον ανάλυσέ μου την λέξη όπως την ανέφερες ζωής και μετά την λέξη πνοή.»

«Ας πούμε η ζωή είναι ζωή τι να αναλύσω την ύπαρξη;»

«Σου είπα να χρησιμοποιήσεις την λέξη όπως την ανέφερες ζωής στο λέω για να την αναλύσεις πιο εύκολα έτσι.»

«Λοιπόν ζωής, ζω-ης, δηλαδή ζω-εις, δηλαδή ζω μέσα.» Έδειξε ενθουσιασμό με έκπληξη.

«Ναι! Κάτι που ζει μέσα στο σώμα μας, πες μου τώρα για την λέξη πνοή.» είπε

«Η λέξη πνοή έχει διάφορα παράγωγα από το πνέω αναπνέω και καταλήγει στην λέξει πνεύμα.»

«Βγαίνει και η λέξη έμπνευση που είναι μια απαραίτητη κατάσταση για την στιγμή που κάνεις διαλογισμό για την έξοδο της ουσίας από το φυσικό σώμα για να εισχωρήσει στον κόσμο του αγίου πνεύματος που είναι ο αιτιατός κόσμος. Τώρα για την λέξη πνεύμα όπως εννοείται στην αγία γραφή είναι όταν κάτι αδιόρατο ανώτερο η κατώτερο μας καταβάλει σαν μια κακή ή καλή εμμονή.»

«Όταν λες κακή ή καλή;» ρώτησα.

«Μπορεί να είναι ένα εγώ που καταβάλει το διανοητικό και μας φθείρει ψυχολογικά, όπως ζήλια, φθόνος, εκδίκηση, μαγγανεία, και άλλα πολλά και η άλλη είναι να δώσουμε το κέντρο διαρκής βαρύτητας στο Είναι μας.»

«Το διανοητικό πως καταβάλλεται από όλα αυτά που λες;»

«Δεν είναι αυτό που νομίζεις ότι όλα αυτά διαδραματίζονται μέσα στον εγκέφαλο.»

«Αλλά που συμβαίνουν όλα αυτά;»

«Στο Διανοητικό κόσμο, στην πέμπτη διάσταση που είναι και ένας παράλληλος κόσμος του αστρικού, που βρίσκονται στην ίδια διάσταση.»

«Και ο εγκέφαλος το μυαλό, τι ρόλο παίζουν;»

«Απλά είναι ένα όργανο που μας συνδέει με ανώτερα και κατώτερα επίπεδα αυτού του κόσμου.»

«Και αν κάποιος παθαίνει αμνησία τι συμβαίνει;»

«Απλά δεν συνδέονται ορισμένα μέρη με τον διανοητικό κόσμο λόγου βλάβης.»

«Σαν ραδιόφωνο ακούγεται.» γελάσαμε

«Μην το γελάς καθόλου, σαν ραδιόφωνο είμαστε άμα κοπεί η κεραία δεν επικοινωνείς με τους σταθμούς και όλα αυτά που συμβαίνουν με το ραδιόφωνο.»

«Για πες μου κάτι που να αναφέρεται στην αγία γραφή σχετικά με τους νόμους;»

«Θα σου πω κάτι με τον νόμο, όταν ο προφήτης Ηλίας διέταξε να σφάξουν τους προφήτες του Βάαλ, αυτό γύρισε πάνω του όταν γεννήθηκε σαν Ιωάννης Πρόδρομος, πέρασε από το ίδιο μαρτύριο να αποκεφαλιστεί.»

«Μα αυτός ήταν άγιος, ήταν προφήτης.»

«Κανένας δεν έχει δικαίωμα να στερεί την ζωή κανενός, χωρίς να πληρώσει.»

«Κάτι άλλο ήθελα να σε ρωτήσω, να, βλέπουμε ανθρώπους που έχουν αξίες αλλά δεν έχουν τύχη στην ζωή τους, γιατί συμβαίνει αυτό;»

«Μπορεί να έχουν αξίες αλλά αλήθεια δεν διαφέρουν από τους άλλους που έχουν τύχη, έχουν τα ίδια ελαττώματα απλός δεν έχουν την δύναμη να τα εκδηλώσουν και τα εκφράζουν. Και οι αξίες αρχίζουν να συμβαδίζουν με την τύχη σε αυτόν που πεθαίνει ψυχολογικά.»

«Τι εννοείς;»

«Να αν κάποιος πεθαίνει ψυχολογικά εκτός που θα αντιλαμβάνεται τους θεϊκούς του γονείς θα αντιλαμβάνεται και την βοήθεια που θα του προσφέρουν και υλικά, δεν θα είναι πολύ πλούσιος αλλά πάντα θα έχει οικονομική άνεση ή ένα πιάτο φαγητό.»

«Και γιατί έχει τέτοια εύνοια;»

«Γιατί ο νόμος βοηθάει ανθρώπους που θέλουν να αλλάξουν, δεν είναι μόνο ο νόμος αλλά και ο χαρακτήρας μας βοηθάει να ελκύουμε καταστάσεις τέτοιες όπως και να μας εμπιστεύονται γιατί και εμείς προσπαθούμε να γίνουμε καλύτεροι.»

Με κοίταξε κάπως εξεταστικά και είπε: «Αυτός που έχει τη γνώση νιώθει πλούσιος, σαν να έχει όλο τον πλούτο της Γής.»

Τα τελευταία του λόγια με έκαναν να διαπιστώσω ότι ένιωθα πλούσιος προτού να μου το πει.

Μόλις είχε σηκωθεί το φεγγάρι και ο ασημένιος δίσκος φώτισε τη νύχτα χαιρέτησα τον Ερμή και τον Άρμπη.

Γύρισα σπίτι με καινούριες ερωτήσεις που ήθελα περισσότερο να τα επιβεβαιώσω σαν απαντήσεις.

9. Η δοκιμασία
Μέσα σε μια εβδομάδα από την τελευταία μου επίσκεψη στον Ερμή, μετά από εμπειρίες που με απασχολούσαν αποφάσισα να τον επισκεφτώ κι ας έδειχνε ο καιρός βροχερός, η ημέρα είχε ξεκινήσει με ψιχάλες, χάιδεψα στα γρήγορα τον Άρμπη, χαιρέτησα τον Ερμή, και έκατσα στην συνηθισμένη μου θέση έτοιμος για συζήτηση. Ο Ερμής με κοίταξε όλος περιέργεια, περίμενα ότι θα με ρωτήσει κάτι. Όταν τον ρώτησα βιαστικά:

«Αν κάποιος ξεκινά να δουλεύει ένα ελάττωμα πάντα αυτό έχει επιπτώσεις;»

«Τι θέλεις να πεις;»

«Να πάντα πίστευα ότι είμαι καλός άνθρωπος και ότι αγαπούσα όλο τον κόσμο όταν πριν μερικές μέρες ξεκίνησα να δουλεύω το ελάττωμα του φθόνου και κατάλαβα ότι έχω φθόνο, ζήλια, εκδίκηση, μνησικακία και άλλα διάφορα εγώ που εκδηλώθηκαν όταν άρχισα να δουλεύω αυτό το ελάττωμα.»

«Απλώς πάντα τα είχες, αλλά να απλώς τα έκρυβες, τώρα τα βλέπεις, επειδή τα δουλεύεις.»

«Όχι δεν είναι τόσο απλό, γιατί οι καταστάσεις που διαδραματίζονται είναι πολύ ζωντανές με επιπτώσεις στον ψυχισμό μου, με αποτέλεσμα να με κάνει να στεναχωριέμαι τόσο πολύ και να βιάζομαι και να θέλω να πεθάνω ψυχολογικά, αλλά δεν το βλέπω και τόσο εύκολο, λες και κάποιος μου βάζει όλους αυτούς τους πειρασμούς και τα εμπόδια.»

«Λοιπόν περίμενα να φθάσεις σε αυτό το σημείο για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για κάποιο θέμα που αφήσαμε παλιά στη μέση.»

«Για ποιο θέμα;»

«Για τον Εωσφόρο.»

«Και τι σχέση έχει αυτός;»

«Από την στιγμή που θέλεις να αλλάξεις αυτός είναι ο προσωπικός σου ψυχολογικός προπονητής, που θα σε βάζει σε δοκιμασίες και αυτό που περνάς είναι μια δοκιμασία που πρέπει να νικήσεις και να ξεπεράσεις.»

«Και πως συμβαίνει αυτό τώρα και σε μένα;»

«Τι σημαίνει Εωσφόρος;»με ρώτησε.

«Αυτός που φέρνει το φως.»

«Α μπράβο, να λοιπόν θα σου πω κάτι αφού αποφάσισες να δουλέψεις ένα τόσο δυνατό εγώ, αν με ρώταγες θα σου έλεγα να συνέχιζες να δουλεύεις πιο αδύναμα ελαττώματα.» Σταμάτησε με κοίταξε εξεταστικά και με ρώτησε: «Θέλεις τίποτα να πιεις;»

«Όχι, συνέχισε για πες μου.»

«Να ξέρεις από την στιγμή που άρχισες να δουλεύεις με αυτό το ελάττωμα θα έχεις πρόβλημα με το αντίστοιχο ελάττωμα που δουλεύεις τον πρώτο μήνα, αν σταματάς θα δοκιμάζεσαι από το ελάττωμα, μετά το μήνα θα το ελέγχεις και στους δύο η τρεις μήνες θα το εξαλείψεις όπως σου έχω ξανά πει.»

«Παράλληλα δουλεύω και ένα ελάττωμα λαγνείας.»

«Καλά κάνεις, καλύτερα να τον πολεμάς τον Εωσφόρο την κάθε στιγμή και με θάνατο στην πορεία πάνω στο εγώ που βλέπεις ότι βγαίνει στα πέντε σου κέντρα, και όχι μόνο με τα ελαττώματα που δουλεύεις λεπτομερώς.»

«Τώρα θα πολεμώ και τον Εωσφόρο;»

«Καλύτερα να τον δεις σαν ένα σύμμαχο που δεν χρειάζεται να φοβάσαι, γιατί αυτός θα σου δείχνει τα ελαττώματα και εσύ θα τα πολεμάς και όσο δουλεύεις θα σου βάζει συνέχεια δοκιμασίες. Αυτό που πρέπει να νικήσεις είναι ο νους, γιατί όλα είναι στο μυαλό μας, όπως τις αντιπροσωπείες του νου, τις τελεογκινόρες ταινίες»

«Στα όνειρα μας παρουσιάζεται σαν μια γυναίκα, για να μας δοκιμάσει αν είμαστε αγνοί.»

«Τίποτα άλλο;»

«Τίποτα μόνο αν θέλεις να σου δώσω ορισμένες πληροφορίες.»

«Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζω πολλά επί του θέματος.»

«Λοιπόν άκουσε, ο Εωσφόρος είναι ένα μέρος του είναι μας, ο οποίος είναι κατάμαυρος.Εμείς σιγά- σιγά, εξαλείφοντας τα εγώ μας τον λευκαίνουμε και στο τέλος επιστρέφουμε πίσω στο Απόλυτο στον πατέρα, με όλα τα υπόλοιπα μέρη του είναι μας σαν ολότητα.»

«Δηλαδή τώρα δεν είμαστε ολότητα;»

«Όχι γιατί η ουσία μας είναι εγκλωβισμένη στα εγώ, άρα είμαστε πολλαπλότητα.»

«Έτσι όπως τα λες μέχρι τώρα, τότε ο καθένας θα έχει τον προσωπικό του Εωσφόρο.»

«Ναι και του αρέσουν οι θυσίες, και με κάθε θυσία που κάνουμε μας βοηθάει.»

«Τι του αρέσει να θυσιάζουμε.»

«Κάθε φορά που θυσιάζουμε ένα εγώ μας, μας βοηθάει σε κάτι μη εγωϊκό να αποκτήσουμε.»

«Σαν τι.»

«Να μας αγαπούν περισσότερο, να αγαπάμε περισσότερο, να μας βοηθήσει να καταλάβουμε περισσότερα για να αποκτήσουμε τα ανώτερα σώματα. Να μας δίνει φαεινές ιδέες για κάτι που μας απασχολεί, λύσεις σε προβλήματα που μας απασχολούν, διαίσθηση, διακοή, διόραση και ακόμα να έχεις κάποια χρηματική άνεση και πάντα να έχεις δουλειά.»

«Αυτό δεν θα συνέβαινε έτσι και αλλιώς επειδή γινόμαστε καλύτεροι και έτσι ελκύουμε και πιο θετικές καταστάσεις;»

«Πρέπει να καταλάβεις ότι, σε ότι ζεις είναι κάτι το θεϊκό ή ένα μέρος του είναι στο οποίο συντονίζεσαι και στο οποίο υπάρχουν ανώτερα και κατώτερα επίπεδα, εφόσον έχουμε την ελεύθερη βούληση να κάνουμε ότι θέλουμε μπορούμε να συντονιστούμε με ανώτερα μέρη και να νιώθουμε ότι επικοινωνούμε με τον πνευματικό κόσμο και έτσι, θα νιώθουμε ότι είμαστε πνευματικά άτομα, ή να ταυτιστείς με ένα ελάττωμα ή ένα εγώ και έτσι να φτιάξεις μια κόλαση μέσα σου.»

«Ναι αλλά δεν μου λες σε αυτήν την κατάσταση που βρίσκομαι τώρα ψυχολογικά τι πρέπει να κάνω;»

« Απλά διαχωρίζεσαι σε παρατηρητής και παρατηρούμενος»

«Και πως το κάνεις αυτό;»

«Βάζεις την ουσία να είναι παρατηρητής του παρατηρούμενου δηλαδή στα εγώ και έτσι είσαι σε αυτοπαρατήρηση και δεν ταυτίζεσαι με τα ελαττώματα.»

«Κάτι άλλο ήθελα να σε ρωτήσω για τον Εωσφόρο, πως βοηθάει ανθρώπους που τον επικαλούνται;»

«Μπορεί να τους βοηθάει όταν θυσιάζουν κάτι υλικό, για να τους δείξει την βοήθεια που μπορεί να προσφέρει, αλλά περιμένει να καταλάβουμε και να κάνουμε πιο μεγάλες θυσίες ψυχολογικού τύπου.»

«Και αν κάποιος που κάνει θυσίες μη ψυχολογικού τύπου δεν καταλαβαίνει τι παθαίνει;»

«Τίποτα το μόνο που θα συμβεί είναι ότι μπορεί να ζητήσει πιο μεγάλες θυσίες, ή να σταματήσει να βοηθάει, παράλληλα να του βάζει και εμπόδια μήπως καταλάβει.»

«Αυτό που έλεγες ότι γυρνάμε στο απόλυτο με τα μέρη του είναι μας, γιατί δεν τα αντιλαμβανόμαστε.»

«Από την στιγμή που άρχισες να δουλεύεις με τα ελαττώματα σου πρέπει να αντιλήφθηκες την θεϊκή σου Μητέρανασε βοηθάει στην εσωτερική δουλειά με τα εγώ σου.»

«Ναι η αλήθεια νιώθω ότι υπάρχει μια δύναμη που με βοηθάει, αλλά της έχω δώσει μορφή εγώ o ίδιος, και συγκεκριμένα την μορφή της Παναγίας.

Αλλά δεν έχω δει την πραγματική της μορφή.»

«Να ξέρεις κανείς δεν μπορεί να δει την πραγματική μορφή των εσωτερικών γονιών του, γιατί άμα ξέραμε την μορφή τους θα μας κατέβαλαν τα εγώ μας.

«Τότε πως μπορούν να δώσουν μορφή στον Εωσφόρο;»

«Ποιος έχει δώσει αυτήν την μορφή;»

«Δεν ξέρω σίγουρα, για πες.»

«Φυσικά αυτοί που πιστεύουν ότι είναι σατανάς, και του δίνουν την μορφή που εκφράζει τα εγώ τους. Κανονικά θα μπορούσε να πάρει διάφορες μορφές για να μας διδάξει κάτι.»

«Σαν τι θα μπορούσε να μας διδάξει;»

«Βάζοντας μας πειρασμούς στο δρόμο μας και αν δεν ταυτιζόμαστε και είμαστε σε αυτοπαρατήρηση τους ξεπερνάμε.»

Γύρισα σπίτι με πολλά ερωτήματα.

10. Η ζωή
Είχα κάτι μήνες να επισκεφτώ τον Ερμή, περίμενα να περάσουν τα κρύα του χειμώνα, για να ανασυγκροτήσω τον εαυτό μου σε ότι είχα διδαχθεί τον τελευταίο καιρό και να διαβάσω μερικά καινούρια πράγματα.

Ο ήλιος είχε χαϊδέψει τη γη δίνοντας μια χαρούμενη απόχρωση στη φύση γύρω μου, ο άνεμος ήταν λίγο πιο θυμωμένος παίρνοντας θάρρος από τα βουνά που κράταγαν ακόμα τις αναμνήσεις του χειμώνα.

Μπήκα στη σπηλιά του Ερμή και ο Άρμπη με χαιρέτησε κουνώντας την ουρά του βάζοντας συγχρόνως τα πόδια του στον ώμο μου, έτριψα τα χέρια μου πίσω από τα αυτιά του, τον χαιρέτησα λέγοντας του τι κάνεις και κοιτάζοντας τον Ερμή να έρχεται προς το μέρος μου, λέγοντας μου, «που χάθηκες τόσο καιρό;» Αμέσως μόλις προχώρησα και τον χαιρέτησα, αισθάνθηκα μια αρωματισμένη ζέστη που έβγαινε από τη μέση της σπηλιάς μέσα από μια εστία με ένα λευκόχρυσο φως αν και το λευκό είχε μια απόχρωση του μπλε. Κάθισα στην συνηθισμένη μου θέση. Του είπα πως πέρασα όλον αυτόν τον καιρό, τι συζητήσεις έκανα με διάφορους ανθρώπους, και την προσπάθεια μου να διαβάσω καινούρια πράγματα και κατέληξα ότι δεν έχω βρει ουσιώδη πράγματα. Όλη αυτή την ώρα με άκουγε υπομονετικά, με το μόνιμο ελαφρύ χαμόγελο να διαγράφεται στην άκρη των χελιών του. Όταν μου απάντησε: «Και τι είναι το ουσιώδες για σένα;» Τον κοίταξα για λίγο στα μάτια και απάντησα: «Η ζωή»

«Τι εννοείς όταν λες η ζωή»

«Θυμάσαι την τελευταία φορά που είχαμε βρεθεί μου είπες ότι δεν είμαστε μοναδικότητα αλλά πολλαπλότητα γιατί έχουμε τα εγώ, αλλά νιώθω ότι είμαι μια ατομικότητα μοναδική δεν μπορεί να υπάρξει άλλος σαν εμένα ούτε υπήρχε ούτε θα υπάρξει ποτέ κάτι να ζει σαν εμένα.»

«Ναι αυτή η Ατομικότητα είναι το ΕΙΝΑΙ σου.Το ΕΙΝΑΙ είναι το ΕΙΝΑΙ και αυτό είναι όλο. Ο λόγος του ΕΙΝΑΙ είναι το ίδιο το ΕΙΝΑΙ. Θυμάσαι που σου είχα αναφέρει για το ΕΙΝΑΙ και τα μέρη του ΕΙΝΑΙ σου; τώρα πιστεύω ότι έχεις κατανόηση πάνω σε αυτό το θέμα, αν συνδέσεις αυτό που λες εσύ ατομικότητα δηλαδή το ΕΙΝΑΙ σου που είναι μια κατάσταση δίχως σκέψη με κάτι ανώτερο ή ουράνιο ή συμπαντικό ή Φωτεινό ή Θεϊκό, θα δεις ότι αυτό πολλαπλασιάζει αυτόπου λες ατομικότητα η αλλιώς το ΕΙΝΑΙ σου.»

«Και γιατί συμβαίνει αυτό;»

«Γιατί έχουμε όλους και τα πάντα μέσα μας από το απόλυτο που ξεκινά η δημιουργία από τον Θεό και τα πρώτα δημιουργήματα του, τον κάθε άνθρωπο που μας περιβάλει μέχρι την κόλαση που έχουμε τα δικά μας δημιουργήματα, τα ελαττώματα και τα εγώ μας. Όταν είσαι μαζεμένος μέσα σου δηλαδή σε αυτοπαρατήρηση, τότε έχεις μια επαφή με το ΕΙΝΑΙ σου, ενώ όταν ταυτίζεσαι με τα πράγματα εκφράζεσαι μέσα από τα εγώ.»

«Δεν γίνεται πιο αναλυτικά αυτό που λες με το Απόλυτο;»

«Ναι για να καταλάβεις από το Απόλυτο ξεκινά ο πρωτόκοσμος υπάρχει ένας νόμος που είναι ο νόμος του Άτμαν του Πατέρα ή του Μητροπάτορα που είναι η Αγάπη, συνείδηση, εκεί είναι οι πνευματικοί ήλιοι με πνευματική ύλη, έχει ευτυχία ελευθερία από κει κατεβαίνουμε στονΑγιόκοσμο που ανεβαίνουν οι νόμοι σε τρεις, ανήκουν όλοι οι ήλιοι και οι πλανήτες τους, μετά στονμακρόκοσμο που πέφτουμε στους 6 νόμους, υπάρχει μηχανικότητα, εκεί είναι οι γαλαξίες, κάθε γαλαξίας είναι ένας μακρόκοσμος.

Μετά κατεβαίνουμε στον Δευτερόκοσμο με ποιο μεγάλη μηχανικότητα και περισσότερους νόμους, δηλαδήέχει 12 νόμους και εκεί ανήκουν οι ήλιοι με τους πλανήτες τους.»

«Και μετά;»

«Είναι ο Μεσόκοσμος με 24 νόμους, στο μεσόκοσμο ανήκει η γη μας και κάθε πλανήτης, μετά ακολουθεί ο μικρόκοσμος άνθρωπος με 48 νόμους και τέλος ο τριτόκοσμος που είναι ένας κατώτερος κόσμος με 96 νόμους που όσο κατεβαίνουμε πολλαπλασιάζονται επί μέχρι 9 κατώτερα στρώματα δηλαδή 96, 192, μέχρι 864 νόμους.»

«Και τι είναι οι νόμοι;»

«Για να καταλάβεις εμείς σαν άνθρωποι, για να επιβιώνουμε χρειαζόμαστε τον αέρα δηλαδή το οξυγόνο, αυτός είναι ένας νόμος, έπειτα το νερό, την τροφή, τον ύπνο, την αγάπη, κλπ. Το κάπνισμα, το ποτό, τα ναρκωτικά μας προσθέτουν νόμους και έτσι βρισκόμαστε πιο κοντά στους κύκλους της κόλασης. Η συνείδηση, η αληθινή αγάπη, η διάδοση της αλήθειας μας οδηγούν προς τα πάνω προς τους ανώτερους κόσμους,»

«Υπάρχει τίποτα που μπορεί να κάνουν οι άνθρωποι να ανέβουν σε πιο ανώτερα επίπεδα;»

«Μόνο οι τρεις παράγοντες της επανάστασης της συνείδησης αρκούν, αλλά άμα θέλεις μπορεί να προσθέσεις και τις πρακτικές, της αυτοπαρατήρησης του αστρικού, του διαλογισμού για βιώσιμες πνευματικές εμπειρίες.»

«Γιατί οι άνθρωποι δεν θέλουν να ασχοληθούν με πιο πνευματικά πράγματα;»

«Γιατί ο άνθρωπος μαθαίνει σε ένα τρόπο ζωής και δεν θέλει να αλλάξει, νιώθει ένα τεράστιο κενό, που προσπαθεί να το καλύψει με τα υλικά, και πάντα αναβάλει αυτό που είναι το βασικότερο στη ζωή του, ο εσωτερικός εαυτός του και όλα τα ψάχνει έξω από αυτόν τον ίδιο, νομίζει ότι τα πλούτη θα του δώσουν μια ευτυχισμένη ζωή και δεν σταματά εκεί, θα βάλει ακόμα πιο μεγάλους υλιστικούς στόχους, νομίζοντας ότι έτσι θα καλύψει το κενό του.»

«Μήπως όλα αυτά ξεκινούν από το σπίτι και το σχολείο;»

«Ναι έτσι είναι, μας μαθαίνουν από το σπίτι και το σχολείο αυτό που νομίζουν αυτοί αλήθεια και σωστό και δυστυχώς είναι πολύ λίγοι αυτοί που έχουν εσωτερικές ανησυχίες για να βρουν την αλήθεια και γιατί είμαστε ταυτισμένοι με τις διάφορες εσωτερικές καταστάσεις και τα εξωτερικά συμβάντα.»

«Υπάρχει και άλλη αλήθεια εκτός από αυτή που λέγαμε ότι είναι προσωπική κατάσταση που μπορεί να αντιληφθεί το ίδιο το άτομο με προσωπική εμπειρία;»

«Ναι ο άνθρωπος έχει επτά σώματα που πρέπει να τα γεννήσει για να σταματήσει να περνά από τον κύκλο των επαναγεννήσεων. Ένα βασικό στοιχείο είναι να πιστεύει στο Θεό ή σε μια ανώτερη δύναμη

«Γιατί πρέπει να πιστεύουμε στο Θεό;»

«Γιατί όποιος δεν πιστεύει σε μια ανώτερη δύναμη παρασύρεται την κάθε στιγμή από τα εγώ του. Για να καταλάβεις αυτός που δεν πιστεύει, ή αυτός που δεν έχει μέτρο δηλαδή είναι φανατικός επειδή δεν γνωρίζει είναι πιο εύκολο για αυτούς να κάνουνκακό, γιατί ο πρώτος δεν έχει κανένα στοπ και ο δεύτερος γιατί έχει ένα εγωϊκό πιστεύω και νομίζει ότι η πίστη του έχει δικαίωμα να συγχωρεί τα λάθη του γιατί για αυτόν ενεργεί μέσα από την θέληση του Θεού.»

«Δεν μπορεί κάποιος να μην πιστεύει στο Θεό και να πιστεύει κάπου αλλού;»

«Ναι μπορεί να πιστεύει όπως σου είπα σε μια ανώτερη δύναμη χωρίς να του δίνει μορφή ή μπορεί να του δώσει μια μορφή σαν ένα απέραντο ατελείωτο φως. Το πιο σημαντικό είναι να στρέφεται μέσα στον εσώτερο, στην καρδιά, στην εσωτερική του σπίθα στο άτομο του πατέρα, μια αντιπροσωπεία αυτού του απέραντου φωτός, που έχουμε όλοι οι άνθρωποι μέσα μας.»

«Μπορεί να πιστεύει σε αγγέλους και σε αγίους;»

«Ναι μπορεί αρκεί αυτή η ενέργεια να έρχεται από πάνω γιατί εμείς παίρνουμε ενέργεια από πάνω και δια μέσο των εγώ μας την χάνουμε προς τα κάτω. Πρέπει να καταλάβεις ότι όλα είναι θέμα ενεργειών.»

«Τι ενέργεια είναι αυτή που λες;»

«Είναι απίστευτη μορφή ενέργειας, μπορεί να πεις ότι είναι μια ενέργεια με ταχύτητα τριπλάσια του φωτός, βρίσκεται ήδη στα πάντα που μας περιβάλουν και τα προσπερνάει.»

«Πράγματι μου φαίνεται απίστευτο αυτό που λες.»

«Μπορείς ακόμα να παίρνεις ενέργεια από τον Θεό, τον Χριστόκαι τους Αγγέλους και να θεραπεύεις συνανθρώπους σου αφού στο ζητήσουν οι ίδιοι.»

«Και πως γίνεται αυτό;»

«Το λέει ο Ιησούς μου φαίνεται στο τελευταίο κεφάλαιο στο κατά Μάρκο το ευαγγέλιο στα τελευταία εδάφια. Συγκεκριμένα λέει ότι θα βάζουν τα χέρια πάνω σε αρρώστους και θα θεραπεύονται.»

«Και γιατί δεν το κάνουμε αυτό σε συνανθρώπους μας;»

«Γιατί δεν νιώθουμε αγνοί και έτσι δεν πιστεύουμε ότι αυτή η ενέργεια μπορεί να λειτουργήσει μέσα από μας. Πρέπει να αλλάξουμε με τον θάνατο του εγώ μας, έτσι θα συγχωρέσουμε τον εαυτό μας για τα λάθη του παρελθόντος μας.»

«Δεν θα μπορούσαμε να θεραπεύσουμε κάποιον με δικές μας ενέργειες;»

«Όχι γιατί εμείς λειτουργούμε μέσο των εγώ μας, αυτό θα μας έκανε να εξαντληθούμε αν δίναμε τη δική μας ενέργεια και από την άλλη θα το έπαιρνε ένα ελάττωμα, το ελάττωμα της υπερηφάνειας, θα ταΐζαμε ένα ελάττωμα.»

«Πρέπει να είμαστε ταπεινοί,» είπα.

«Ναι είναι πολύ σημαντικό να αφεθούμε στα χέρια του Θεού.»

«Αλλά δεν το κάνουμε όμως γι’ αυτό ο πλανήτης μας πάει από το κακό στο χειρότερο.»

«Έτσι είναι, θα έπρεπε να είμαστε πιο πνευματικά άτομα. Όχι για το ατομικό μας καλό, αλλά για το συνολικό καλό και έτσι θα κάναμε πιο σωστά και πιο μεγάλα επιτεύγματα, για το καλό όλης της γης και των συνανθρώπων μας, με ενέργειες που θα μας δίνονταν, που ούτε μπορούμε να τις φανταστούμε. Θα μπορούσαμε να ξαναδημιουργήσουμε τον παράδεισο στη γη σε μια ανώτερη διάσταση.»

«Πως θα γίνονταν αυτό;»

«Απλά η εξέλιξη του ανθρώπου θα τον άλλαζε σε πιο υψηλά επίπεδα συνείδησης.»

«Για κάντο πιο λιανά αυτό, εννοώ να το καταλάβω καλύτερα.»

«Να η άλλη διάσταση είναι η τέταρτη, μια παράλληλη διάσταση που θα μπορούσαμε να δούμε τα στοιχειώδη των φυτών των ζώων να συμβουλευτούμε για τις θεραπείες των φυτών για μια σωστή ανάπτυξη τους, ποια βότανα είναι για μια θεραπεία μας.»

«Έτσι όπως τα λες αξίζει να ζεις, για να κατακτήσεις αυτούς τους κόσμους.»

«Το πιο σπουδαίο είναι ότι σε αυτούς τους κόσμους δεν μπορεί να συγκριθεί καμιά γήινη απόλαυση. Πρέπει να σου προσθέσω ότι για να κατακτήσεις αυτούς τους κόσμους, πρέπει να βγάλεις και την πιο μικρή ιδέα ρατσισμού που έχεις μέσα σου και να καταλάβεις ότι ζούμε ο καθένας εκεί που βρίσκεται στο χρώμα, φυλή, λαό, κράτος, φτωχός, πλούσιος, λεπτός, χοντρός, γυναίκα άντρας, και ότι άλλο ρατσιστικό μπορείς να σκεφτείς, ακόμα το να κρίνεις τους άλλους.»

«Που βρίσκονται αυτοί οι κόσμοι.»

«Παντού υπάρχει ζωή στο σύμπαν, από τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, ακόμασε μια ακτίνα φωτός μέχρι και πίσω από την σκοτεινή ύλη που υπάρχει στο σύμπαν.»

«Και τι είναι αυτή η σκοτεινή ύλη;»

«Να, οι Άγγελοι όταν δημιούργησαντον άνθρωπο, έβαλαν ένα σκοτεινό πέπλο για να κρύψουν την εκπόρευση της δημιουργικής πνευματικής φωτεινής ενέργειας της δημιουργίας και τη δημιουργική ακτίνα με τις ανώτερες οντότητες.»

«Και γιατί το έκαναν αυτό;»

«Δεν μπορώ να τους κρίνω εγώ ούτε μπορώ να σου πω περισσότεραεπί του θέματος.»

«Γιατί;»

«Γιατί άμα κάτι ανώτερο θέλει να μείνει κρυφό θα έχει τους λόγους του. Εσύ ψάξε μέσα σου για τον εσώτερο και την αλήθεια.»

«Και ποια είναι αυτή η αλήθεια για την ίδια την ζωή.»

«Η ίδια η ζωή είναι ένα μεγάλο σχολείο όπου υπάρχουν καλοί και κακοί μαθητές της ίδιας τους της ζωής. Ο κάθε άνθρωπος γεννιέται και επιλέγει που θα γεννηθεί τι εμπειρίες θα γνωρίσει και ανάλογα με τις επιλογές που θα κάνει απέναντι σε κάθε αιτία που του παρουσιάζεται, θα έχει και ένα ανάλογο αποτέλεσμα.»

«Και αν κάποιος γεννηθεί μέσα στη φτώχεια και άρρωστος με οικογενειακά και κοινωνικά προβλήματα το επιλέγει ο ίδιος;»

«Όχι πάντα, σε ορισμένες περιπτώσεις μας επιβάλουν να γεννηθούμε σε ορισμένες συνθήκες για να μάθουμε από τα λάθη που έχουμε κάνει σε κάποια προηγούμενη ζωή, όπως έχουμε ξαναπεί.»

«Όπως τα λες δεν πρέπει να φοβόμαστε το θάνατο, γιατί έτσι δεν πεθαίνουμε, ξαναγεννιόμαστε, αλλάζουμε ρούχο, είμαστε σε μια συνεχή μετάβαση.»

«Σωστό αυτό που λες, αλλά ως πότε, μπορεί και αύριο να είναι η τελευταία ευκαιρία, στο περιθώριο που έχεις να αυτοπραγματοποιηθείς, πρέπει οπωσδήποτε να πεθάνεις ψυχολογικά για να ξέρεις ότι ζεις πραγματικά να λειτουργείς μέσα από την ουσία και όχι από τα εγώ που σε καταβάλουν την κάθε στιγμή, πρέπει να καταλάβεις ότι οι αισθήσεις που έχουμε είναι πολύ περιορισμένες, ταυτιζόμαστε με τα πράγματα της καθημερινής ζωής, δεν βλέπουμε τα πάντα όπως είναι δεν βλέπουμε την αύρα, δεν βλέπουμε τα στοιχειώδη που μας περιβάλουν, δεν έχουμε επικοινωνία με του εσωτερικούς μας γονείς, δεν ξέρουμε γιατί ζούμε, για ποιο λόγο ζούμε, για ποιον ζούμε.»

«Εννοείς ότι άμα αποκαταστήσουμε την ουσία μας, θα αποκτήσουμε ανώτερες αισθήσεις, ικανότητες και αντιλήψεις.»

«Ναι»

«Δηλαδή όσο πιο πολύ ουσία απεγκλωβίσουμε, τόσο πιο πολύ συνείδηση έχουμε αρά ζούμε πιο ξύπνιοι.»

«Ναι»

«Άρα… Κοίταξα τον Ερμή δείχνοντας σκεφτικός, όταν μου είπε.»

«Άρα τι;»

«Άρα η ουσία είναι η ίδια η ζωή δηλαδή η ψυχή μας.»

«Ναι»

«Κάτι άλλο γιατί σήμεραη επιστήμη με την τεχνολογία που έχουμε δεν έχει βρει ζωή στους άλλους πλανήτες;»

«Που στις άλλες διαστάσεις;»

«Τι εννοείς;»

«Εδώ δεν αντιλαμβανόμαστε όπως σου έχω ξαναπεί τους κατοίκους των παράλληλων κόσμων που είναι γύρω μας, θα τους αντιληφθούμε σε άλλους πλανήτες;»

«Τότε με την τεχνολογία που έχουμε γιατί δεν έχουμε καταφέρει να δούμε αυτές τις διαστάσεις;»

«Αυτό το καταφέρανε οι επιστήμονες στα τέλη του 20ου Αιώνα αλλά δεν τα δίνουν στην ανθρωπότητα, γιατί νομίζουν ότι θα ελέγχουν τα πράγματα, δεν ξέρουν ότι υπάρχουν και ανώτερα επίπεδα από κει που βρίσκονται.»

Έφυγα χαιρετώντας τον Ερμή και τον Άρμπη.

Σε όλο το δρόμο με απασχολούσε αυτό που είπε ο Ερμής ότι υπάρχει μια ενέργεια τριπλάσια του φωτός.

η συνέχεια εδώ...

(Kεφ.5-6-7) Ο ΣΤΡΑΤΙΩΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΑ 5-6-7


5. Η αγνότητα
Άρχισα να δουλεύω κάθε μέρα με τον εαυτό μου πρόσεξα ότι έπρεπε να δουλεύω σε συνδυασμό τον πρώτο με τον δεύτερο παράγοντα για να έχω αποτέλεσμα στον δεύτερο παράγοντα, αλλά το πρόβλημα ήταν ότι δεν έλεγχα τα όνειρα μου και ιδιαίτερα τη λαγνεία.

Πήγα μετά το μεσημέρι στο σπηλιόσπιτο του Ερμή φυσούσε αρκετά δυνατά όταν έφτασα εκεί, ο Άρμπη έδειξε αδιαφορία στην παρουσία μου, φαίνεται ότι δεν του προκαλώ και ιδιαίτερο ενδιαφέρον πια, χαιρέτησα τον Ερμή, και κάθισα στην καρέκλα που με περίμενε, όταν ο Ερμής άρχισε να μου λέει:

«Καλά έτσι είπαμε έκανες σχεδόν δύο μήνες να φανείς.» Μου άρεσε που ένας τόσο ελεύθερος άνθρωπος, με τόσες γνώσις επιζητούσε την παρέα μου. Και συνέχισε. «Βλέπω ότι είσαι αρκετά ήρεμος.»

«Ναι το ίδιο μου είπε ένας φίλος μου προχτές.»

«Ξέρεις γιατί σου συμβαίνει αυτό;»

«Όχι δεν ξέρω»

«Γιατί άρχισες να κάνεις διαλογισμό.» Δεν περίμενα ότι μπορεί να καταλάβει από την ηρεμία μου τι κάνω, αυτό με εντυπωσίασε και με έκανε να νιώθω άβολα, έτσι απάντησα γρήγορα.

«Ναι αυτό είναι αλήθεια, άλλο είναι το πρόβλημα μου.» Τον κοίταξα να δω αν θα δείξει ενδιαφέρον στη λέξη πρόβλημα που είπα όταν με ρώτησε με ενδιαφέρον: «Ποιο είναι το πρόβλημα;»

«Όταν ξεκίνησα να δουλεύω με το εγώ του θυμού, που το θεωρούσα το πιο σημαντικό μου ελάττωμα, άρχισα να θυμώνω με τους συνανθρώπους μου με τα πιο ασήμαντα πράγματα σε σημείο να έρθω στα χέρια με όλους όσους θύμωσα. Αν δεν ήταν άλλοι άνθρωποι μπροστά στα γεγονότα πιστεύω ότι θα έφτανα στα άκρα. Αυτό δεν μου έχει ξανασυμβεί ποτέ ξανά στη ζωή μου.»

«Γιατί πιστεύεις ότι σου συνέβησαν όλες αυτές οι εκδηλώσεις του εγώ και πόσες φορές σου συνέβη;»

«Νομίζω αυτό συμβαίνει γιατί κάθε δράση έχει και αντίδραση. Αυτό μου συνέβη 5 φορές, αλλά αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι δεν το περίμενα τόσο ζωντανό και εγώ να έχω ταυτιστεί τόσο πολύ.»

«Σωστά το κατάλαβες και πως συνέχισες;»

«Σταμάτησα να δουλεύω με το συγκεκριμένο ελάττωμα. Και ξεκίνησα από ένα ελάττωμα που θεωρούσα πιο ήπιο, το ελάττωμα της απληστίας και μετά από ένα μήνα άρχισα να δουλεύω και ένα εγώ λαγνείας.»

«Θέλεις να μου πεις για τα εγώ σου; Φυσικά άμα θέλεις μου λες.»

«Ναι οπωσδήποτε αυτό που με εντυπωσίασε πάνω από όλα είναι ότι δεν περίμενα να έχω τόσα ελαττώματα και από την στιγμή που άρχισα να τα δουλεύω δεν ντρέπομαι για αυτά και η δύναμη που εκδηλώνεται όταν τα δουλεύεις.»

Άρχισε να γελάει σιγανά και κατσαρά λέγοντας: «Και που είσαι ακόμη.»

Χαμογέλασα και συνέχισα. «Κάποτε όταν διάβασα την αποκάλυψη του Ιωάννου αναρωτιόμουνα προτού με πάρει ο ύπνος, πότε θα έρθει η συντέλεια του κόσμου, και κατά τις πρωινές ώρες είδα ένα όνειρο ότι θα γίνει στις 17-7.»

«Σχεδόν πριν δύο μήνες, πέρασε.»

«Ναι άκου. Όταν πλησίαζε αυτή η ημερομηνία την είχα ξεχάσει. Και ξέρεις τι έγινε;»

«Τι;»

«Εκείνη τη μέρα ξεκίνησα να δουλεύω με τα ελαττώματα μου, αλλά το πιο περίεργο που μου συνέβη ήταν όταν άρχισα να δουλεύω τη λαγνεία, και συγκεκριμένα τη μοιχεία, της έδωσα μια μορφή σαν ένα διάβολο που είχα δει εικονογραφημένο μαύρο με κόκκινα κέρατα, και όταν έκανα πρακτική άρχισα να ζητάω επιτακτικά λέγοντας της, Θεϊκή μου Μητέρα σκότωσε το, σκότωσέ το, σκότωσε το. Το επανέλαβα πολλές φορές και την τρίτη μέρα την ώρα που διέταζα την θεϊκή μου Μητέρα να το σκοτώσει, ακούω μια ανδρική δυνατή επιβλητική φωνή να μου λέει: «ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΛΑΣ;» Άνοιξα τα μάτια μου για να καταλάβω από πού ήρθε αυτή η φωνή, κατάλαβα ότι δεν ήταν φωνή από το χώρο που βρισκόμουν μόνος εκείνη την στιγμή αλλά από μια φωνή που ήρθε από πάνω και μέσα μου. Εκεί ζήτησα συγνώμη την εκλιπαρούσα να συγχωρέσει την αγένεια μου, και από εκείνη την στιγμή άρχισα να παρακαλάω την θεϊκή μου Μητέρα, να σκοτώσει το ελάττωμα.» Κοίταζα τον Ερμή στα μάτια, μήπως αμφισβητήσει αυτά που έλεγα. Όταν μου είπε:

«Πολύ άνθρωποι έχουν ακούσει αυτή την φωνή, ειδικά όταν διαλογίζονται.» Πήρα θάρρος να συνεχίσω να συζητώ για την εμπειρία μου. Και συνέχισα:

«Μετά από αυτό είδα ότι ήταν πολύ εύκολο να σκοτώνω ένα διάβολο, τότε αποφάσισα να παρακαλέσω την θεϊκή μου Μητέρα να μου δείξει πως είναι το εγώ της μοιχείας.»

«Και τι έγινε;»

«Είδα συνειδητή φαντασία μια πολύ όμορφη γυναίκα, γυμνή, ψιλή, με τακούνια, με σοβαρό ύφος, γεμάτη νάζι.»

«Και τι έκανες μετά;»

«Μου φάνηκε πολύ δύσκολο να πάρω την απόφαση να σκοτώσω το εγώ της μοιχείας μου, έκανα τρεις μέρες να ξεκινήσω να το σκοτώνω,» είπα αστειευόμενος. Γελάσαμε και συνέχισα: «Τότε κατάλαβα ότι αυτό που αγαπάω και με πονάει να το σκοτώσω πρέπει να το σκοτώσω, τότε έκανα όλη την διαδικασία που μου είχες πει πώς να δουλεύω το ελάττωμα, πως εκδηλώθηκε πρώτη φορά και όλα όσα έχουμε πει το πώς να το εξαλείφουμε.»

«Να ξέρεις ότι από την στιγμή που άρχισες να δουλεύεις την μοιχεία θα έχεις και τους ανάλογους πειρασμούς.»

«Σαν τι;»

«Ότι έχει σχέση με την μοιχεία, ας πούμε ότι μπορεί να σου την πέσουν γυναίκες.»

«Αυτό δεν μου έχει συμβεί ποτέ.»

«Καλά.»

«Έπαθα κάτι άλλο που θέλω να σου πω την στιγμή που άρχισα να δουλεύω με την απληστία, έμεινα από δουλειά, η γυναίκα μου δεν δουλεύει, είχαμε κάποιο εισόδημα που ξαφνικά σταμάτησε να μας παραχωρείται, έτσι δεν είχαμε λεφτά ούτε να φάμε κατόπιν έβρισκα διάφορα λεφτά που ήξερα ότι δεν έπρεπε να τα πάρω γιατί δεν ήταν δικά μου, όταν τελείωσα μέσα σε αυτούς τους δύο μήνες με την απληστία, φυσικά δεν το δούλεψα σε όλα τα επίπεδα απλώς χοντρικά γιατί στην αρχή δεν πίστευα ότι έχω απληστία. η πεθερά μου μετά από πολλά χρόνια που με κοίταζε πάντα καχύποπτα στο θέμα το οικονομικό, άλλαξε συμπεριφορά απέναντι μου.»

«Και τι έκανε;»

«Να εμείς είχαμε ένα σπίτι το οποίο το νοικιάζουμε, αλλά αυτό είναι σε άλλη πόλη και εδώ που μένουμε νοικιάζουμε εμείς το σπίτι που μένουμε και τα πεθερικά αποφάσισαν να μας δώσουν λεφτά να αγοράσουμε και άλλο σπίτι εδώ που μένουμε δηλαδή να ξεφύγουμε από τα ενοίκια ώστε να έχουμε κάποιο εισόδημα, γιατί εγώ δεν έχω πάντα δουλειά.»

«Ναι έτσι γίνεται, συνήθως έχουμε ανταμοιβές για την εσωτερική δουλειά που κάνουμε, αλλά στη περίπτωση σου πρέπει να το πάρεις ότι αυτό που έγινε με την πεθερά σου μπορεί να είναι και σύμπτωση.»

«Ναι καλά δεν λέω, αλλά να άλλαξε η συμπεριφορά της τελείως ως προς τον οικονομικό τομέα.»

«Γιατί δεν σκέφτεσαι ότι αυτό το διάστημα που είχες οικονομικά προβλήματα τα πεθερικά είδαν την συμπεριφορά σου και άλλαξαν γνώμη για σένα.»

«Γιατί τα πεθερικά μου δεν ξέρανε τίποτα τι περνάγαμε εμείς.»

«Απλώς στο επισημαίνω γιατί πρώτα πρέπει να εξαντλούμε τη λογική και μετά να βγάζουμε συμπεράσματα.»

«Τώρα που δουλεύω με τη λαγνεία, έχω πολλές επιθέσεις στο ύπνο μου και καταλαβαίνω ότι πρέπει να σκοτώσω πολλά ελαττώματα που είναι παρελκυόμενα με τη λαγνεία.»

«Η αλήθεια είναι ότι θα αντιμετωπίσεις κάθε μορφή λαγνείας που έχεις θρέψει μέχρι τώρα, έτσι θα αναγκαστείς να κάνεις θάνατο στην πορεία κατά την διάρκεια της ημέρας, επίσης θα πρέπει να καταλάβεις ότι πρέπει να γίνεις απόλυτα αγνός σε σημείο ανώτερο από την αγιοσύνη, θα πρέπει να γίνεις σαν ένα παιδί.»

«Ναι έτσι όπως το λες καταλαβαίνω γιατί ο Ιησούς είπε να γίνουμε σαν τα παιδιά, δηλαδή να γίνουμε αγνοί, με δίψα για Γνώση.»

«Έτσι είναι αυτοί οι τρεις παράγοντες δίνουν όλες τις απαντήσεις μέσα από την αγία γραφή.»

«Ποιος είναι ο λόγος που έχουμε τόσα ελαττώματα;»

«Είναι οι συνέπειες ενός οργάνου που λέγεται κουνταρτιγκουαδόρ, που μας εμφυτεύτηκε κάποτε και εμείς στην συνέχεια τις πολλαπλασιάσαμε με τα διάφορα εγώ μας, έπειτα μας αφαιρέσανε αυτό το όργανο, έχουν γράψει μεγάλοι δάσκαλοι γι αυτό το όργανο.»

«Τι άλλο πρέπει να κάνω; Για να με βοηθήσει στην εσωτερική μου δουλειά.»

«Πρέπει να κάνεις τρία πράγματα.»

«Και ποια είναι αυτά;»

«Πρέπει να κάνεις, θάνατο, θάνατο, θάνατο.» Γελάσαμε και στη συνέχεια είπε σοβαρεύοντας το ύφος του. «Εκτός από τους τρεις παράγοντες. Είναι πολύ σημαντικό να κάνεις κάθε μέρα διαλογισμό, είναι ο άρτος ο επιούσιος.»

«Συγνώμη αλλά μέχρι τώρα νόμιζα ότι ο άρτος ο επιούσιος αναφέρονταν στην καθημερινή τροφή μας.»

«Όχι ανάλυσέ το και θα δεις ότι αναφέρεται πάνω στον άρτο επί της ουσίας, που θρέφει την ψυχή ή αλλιώς την ουσία μας.

«Τώρα καταλαβαίνω γιατί νόμιζα ότι Κύριος ημών Ιησούς Χριστός φάσκει και αντιφάσκει εκεί που μας λέει να μην μεριμνούμε για το αύριο.»

Υπήρχε μια μεγάλη σιγή, κοιτάζαμε προς την είσοδο της σπηλιάς όταν έσπασα την σιωπή λέγοντας

«Τη σημαίνει η φράση που είπε ο Ιησούς: <Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι Διότι αυτών είναι η βασιλεία των ουρανών.> Φυσικά δεν πρέπει να αναφέρεται στους χαζούς, τους καθυστερημένους και τους ηλίθιους, έτσι δεν είναι;»

«Όχι δεν αναφέρεται σε αυτούς, απλώς ανάλυσε το και πες ποιόν θα έλεγες εσύ πτωχό, εστιάσου στη λέξη πτωχό.»

«Πιο πτωχό θα έλεγα κάποιον που πεινάει και ζητιανεύει φαγητό.»

«Στην συγκεκριμένη περίπτωση πως θα το τοποθετούσες.»

«Αυτός που πεινάει πνευματικά.»

«Και ποιός είναι αυτός που πεινάει πνευματικά; Πάρε τον εαυτό σου.»

«Μάλλον θα κάνω αυτήν την σύγκριση με τον εαυτό μου, είναι κάποιος που πιστεύει στο Θεό αλλά αυτό όλο δεν τον καλύπτει γιατί πιστεύει ότι ο εαυτός του έχει και άλλες δυνατότητες να έρθει σε επαφή με το θείο, έχει απορίες που θέλει να λύσει, και θέλει πνευματική αποκατάσταση των δυνατοτήτων του.»

«Ναι καλά τα είπες, αλλά θα σου προσθέσω κάτι, είναι αυτός που η ύπαρξη του δεν καλύπτεται με την πίστη και να περνάει η ζωή του έτσι απλά μέσα στα γεγονότα της καθημερινότητας, έχει υπαρξιακούς προβληματισμούς και θέλει πνευματικά να αυξηθεί, όταν λέμε πνευματικά δεν εννοούμε διανοητικά.»

«Μπορείς να μου πεις γιατί υπάρχουν άνθρωποι που έχουν αυτές τις ανησυχίες, και άλλοι όχι;»

«Αυτό εξαρτάται από το είναι τους.»

«Και πως το κάνει το είναι αυτό σε κάποιον.»

«Το είναι δεν το κάνει αλλά αυτό το άτομο ή από αυτήν την ζωή ή από άλλες ζωές του έχει αξίες»

«Και ποιες είναι αυτές οι αξίες;»

«Οι βασικότερες είναι οι αξίες της καρδιάς.»

«Και πως είναι αυτές οι αξίες της καρδιάς;»

«Η βασικότερη είναι η αγάπη που τρέφει ένα μέρος του είναι μας τον εσώτερο και αργότερα στο δρόμο που θα προχωρήσεις το έμβρυο Χριστό που πρέπει να αναπτυχθεί μέσα μας»

«Μου αρέσει αυτό που λες αλλά το έμβρυο Χριστό γιατί πρέπει να αναπτυχθεί μέσα μας;»

«Πολλά είπαμε επί του θέματος Χριστός. Αυτά θα τα συναντήσεις στο δρόμο σου. Το μόνο που θα σου πω τώρα είναι ότι τον Χριστό τον ενσαρκώνουμε κάποια στιγμή για να μας απαλλάξει από τα εγώ αιτία του αιτιατού κόσμου. Αυτό στο έχω ξανά αναφέρει.»

«Εμείς ενσαρκώνουμε τον Ιησού Χριστό;»

«Πρόσεχε δεν είπα τον Ιησού, αλλά μόνο τον Χριστό.»

«Βλέπω ότι μπορεί να μου αναφέρεις κάτι που το έχεις ξαναπεί αλλά κάθε φορά μου ξεφουρνίζεις και κάτι επιπλέον.»

«Η αλήθεια είναι ότι δεν σκοπεύω να σου πω πολλά για το δρόμο που διάλεξες γιατί αυτά θα σου έρθουν μόνα τους θα τα συναντήσεις μπροστά σου αν είσαι άξιος.»

«Δεν γίνεται να μου λες μερικά πράγματα τουλάχιστον να δω τι γίνεται σ’ αυτόν τον δρόμο που διάλεξα;»

«Όποτε έρχεσαι θα σου λέω τι θα αντιμετωπίσεις.»

«Έφυγα νωρίς για να έχω περισσότερο χρόνο να δουλέψω με τον εαυτό μου.

Στο δρόμο σκεφτόμουνα αυτό που μου είπε ο Ερμής ότι μπορεί να μου την πέσουν γυναίκες και μου άρεσε η ιδέα να μου συμβεί αυτό, μόλις είδα να παρασέρνομαι από αυτήν την ιδέα αμέσως έκανα θάνατο στην πορεία παρακαλώντας την θεϊκή μου Μητέρα να πάρει αυτό το ελάττωμα από μένα, αυτομάτως όποια άλλη σκέψημου έβγαινε τη θανάτωνα αμέσως, μέχρι που πήγα σπίτι και εκεί συνειδητοποίησα ότι σε κάποια στιγμή πρέπει να ταυτίστηκα με κάποια σκέψη γιατί από ένα σημείο και πέρα δεν θυμόμουνα τον εαυτό μου μέχρι που έφτασα σπίτι.»

6. Η αγάπη
Πέρασαν δύο εβδομάδες και κίνησα μετά το μεσημεριανό φαγητό να πάω στον Ερμή, μπήκαστη σπηλιά περιμένοντας να δω τον Άρμπη, αλλά δεν τον είδα πουθενά. Χαιρέτησα τον Ερμή και τον είδα να πηγαίνει τα πιατικά του στον νεροχύτη, με χαιρέτησε και είπε ότι σήμερα περίμενε ότι θα τον επισκεπτόμουνα,

«Γιατί είσαι Μάντης;» του είπα, με την καχυποψία ότι μπορεί να έχει κάποια ικανότητα να με παρακολουθεί.

«Όχι αλλά το διαισθάνθηκα»

«Αλήθεια τι είναι η διαίσθηση;»

«Είναι μια ικανότητα της καρδιάς, που δεν την παίρνει το εγώ.»

«Και πως αποκτάς την Διαίσθηση;»

«Μπορείς άμα θέλεις να εξασκηθείς.»

«Πως;»

«Μπορείς άμα θέλεις να κάνεις ένα μάντραμ, το μάντραμ Ο. Φαντάζεσαι ένα τροχό, ένα λωτό, ή ένα δίσκο να περιστρέφεται στο σημείο της καρδιάς.»

«Με ποια φορά;»

«Όπως όταν κοιτάζεις το στήθος σου στο σημείο της καρδιάς, θα πρέπει να έχεις τη φορά από αριστερά πάνω δεξιά» έδειξε με το δάκτυλο «και θα το προφέρεις έτσι, θα παίρνεις ανάσα και θα προφέρεις ΟΟΟΟΟΟ και θα φαντάζεσαι το λωτό ή το δίσκο να περιστρέφεται.»

«Για πόση ώρα;»

«Άμα το κάνεις κάθε μέρα τα 20 λεπτά φτάνουν μπορείς να το κάνεις και 60 λεπτά άμα θέλεις.»

Μου έδειξε να κάτσω, με ρώτησε αν έχω φάει για μεσημέρι και αν ήθελα τίποτα, μου έφερε ένα πικρόγλυκο χυμό και ένα ποτήρι νερό και ένα για αυτόν, με ρώτησε πως τα πέρασα όλες αυτές τις μέρες.

«Προσπαθώ συνέχεια κάθε μέρα με τα ελαττώματά μου αλλά έχω έναν φοβερό πόλεμο, που ξεκίνησε και στην προσωπική μου ζωή»

«Με ποιό ελάττωμα, άμα θέλεις μου λες.»

«Με τη λαγνεία και συγκεκριμένα με τη μοιχεία.»

«Είναι επειδή δουλεύεις αυτό το ελάττωμα.»

«Ναι το κατάλαβα αυτό, γιατί μου το είχες επισημάνει κιόλας.»

«Και πως έδρασες;»

«Στην αρχή κολακεύτηκα μου άρεσε που άρεσα σε μια ωραία γυναίκα αλλά στη συνέχεια κατάλαβα ότι θα έκανα λάθος να προχωρήσω σε κάτι που θα μου κατέστρεφε την εσωτερική μου δουλειά.»

«Και τι έκανες;» με ρώτησε με αγωνία κάτι πρωτοφανές για τον Ερμή να ταυτιστεί με κάτι.

«Το ανέφερα στην γυναίκα μου γιατί δεν ήθελα να κάνω κάποιο λάθος.»

«Και πως αντέδρασε η γυναίκα σου;»

«Απλώς δέχτηκε θετικά που της το είπα και όταν συζητήσαμε έδειξε κατανόηση και μου είπε να προσέχω.»

«Παντός καλά θα κάνεις να προσέχεις.»

«Γιατί το λες αυτό;»

«Γιατί η μοιχεία είναι ένα σοβαρό παράπτωμα που θα σε καταστρέψει ψυχολογικά, οικονομικά, και θα σου μεταφέρει ενεργοποιώντας τα ελαττώματα από τη μια γυναίκα στην άλλη, έτσι θα αντιμετωπίσεις τα ίδια προβλήματα που είχες με τα εγώ και το χαρακτήρα της προηγούμενης γυναίκας και στην άλλη, γι αυτό κανονικά πρέπει να απέχεις ένα χρόνο αν χωρίσεις ή πεθάνει ο σύντροφος.» Με κοίταξε περιμένοντας να πω κάτι, ήπιε λίγο από το ποτήρι με το νερό του και εγώ έκανα το ίδιο και συνέχισε. «Γι αυτό η μοιχεία θεωρείται προδοσία γιατί έτσι μεταφέρεις σαν τα μικρόβια τα ελαττώματα από την μια γυναίκα στην άλλη εν αγνοία της.»

«Αλήθεια θα σου πω ότι ένιωθα ότι ήμουν ερωτευμένος, από την στιγμή όμως που το είπα στην γυναίκα μου, μου έφυγε αυτή η ερωτική διάθεση που έτρεφα γι’ αυτήν την γυναίκα.»

«Με εντυπωσιάζεις με τον τρόπο που ενεργείς και ότι το είπες στη γυναίκα σου»

«Παλιά που δεν γνώριζα πιστεύω ότι θα ενεργούσα διαφορετικά. Ο μόνος λόγος που ενέργησα έτσι είναι γιατί καταλαβαίνω ότι στη ζωή, οι λάθος αποφάσεις που παίρνουμε μπορεί να μας στοιχίσουν μια ενσάρκωση που θα πάει χαμένη μόνο και μόνο γιατί πήραμε μια απόφαση να έχουμε μια ερωτική περιπέτεια.»

«Μπράβο»

«Αυτό το αναφέρει ο Ιησούς Χριστός με πιο μεγάλη σημασία ακόμα και στην λεπτομέρεια της μοιχείας.»

«Για πες μου.»

«Να δεν έχω τη βίβλο μαζί μου αλλά θυμάμαι σε κάποιο εδάφιο να λέει ότι άμα σε πειράζει το μάτι βγάλτω, άμα σε πειράζει το χέρι κόφτω παρά να ξαναπέσεις στη γέννα.»

«Οι περισσότεροι άνθρωποι μπορεί να βρίσκονται ερωτικά με το αντίθετο φίλο χωρίς να νιώθουν τίποτα. Πιστεύω ότι πρέπει να επικοινωνούμε πρώτα ψυχικά, διανοητικά και μετά σωματικά, ο κύριος οδηγός μιας σχέσης πρέπει να είναι η αγάπη.» Μείναμε λίγο σιωπηλοί όταν ρώτησα τον Ερμή.

«Η αγάπη τι είναι; μάλλον πως θα ορίζαμε την αγάπη.»

«Βάζεις περίεργα ερωτήματα άμα θέλεις μπορούμε να αναλύσουμε τι είναι αγάπη.»

«Ρώτησα γιατί δεν ήξερα τι να σου απαντήσω και γιατί όταν σε πρώτο γνώρισα δεν το αναλύσαμε πλήρως και για να συνεχίσουμε σε πιο υψηλό επίπεδο τη συζήτησή μας.»

«Πες μου τι είναι αγάπη και από πού πηγάζει.»

«Η αγάπη είναι ένα συναίσθημα που πηγάζει από την καρδιά.»

«Ωραία και τι άλλο υπάρχει στην καρδιά.»

«Τι άλλο υπάρχει δεν ξέρω.»

«Θα στο θέσω αλλιώς ποιος υπάρχει στην καρδιά.»

«Ααα.. αυτό εννοείς, φυσικά ο εσώτερος.»

«Και τι άλλο υπάρχει, μάλλον τι άλλο πηγάζει από κει.»

«Δεν ξέρω, εννοείς το αντίθετό του; Το μίσος;»

«Όχι το μίσος είναι πιο πολύ διανοητικό που σκοντάφτει στην ψυχή και βαραίνει τον ψυχισμό μας.Ενώ η αγάπη μας κάνει τον ψυχισμό μας ανάλαφρο σαν να πετάμε, εννοώ ότι από την καρδιά πηγάζουν και οι επιθυμίες μας.»

«Και τι σχέση έχουν οι επιθυμίες με την αγάπη.»

«Κανονικά καμία. Απλώς οι επιθυμίες προέρχονται από τις ανάγκες των εγώ μας και η αγάπη που νιώθουμε για μερικούς ανθρώπους είναι γιατί μας καλύπτουναυτές τις ανάγκες μας. Η αγάπη η πραγματική έρχεται όταν δεν έχουμε εγώ και εκφράζεται το είναι μας δηλαδή συμμετέχει και ο εσώτερος ή ο εσωτερικός Χριστός αργότερα στα πιο ανώτερα επίπεδα.»

«Πόσο αργότερα;»

«Άστο πολύ αργότερα.»

«Θέλω μόνο να μου πεις τι είναι ο Χριστός και όταν λες συμμετέχει, μας βοηθάει σε κάτι;»

«Τον Χριστό τον γεννάμε μέσα όπως σου είχα πει και στη συνέχεια μας βοηθάει με τα εγώ αιτία.»

«Πως γεννιέται»

«Θα σου πω. Ξέρεις πόσους σπονδύλους έχουμε στην σπονδυλική μας στήλη;»

«Μου φαίνεται 33 σπονδύλους»

«Για συνδύασε τα με τα χρόνια του Ιησού Χριστού μέχρι που σταυρώθηκε και αναστήθηκε.»

«Ναι είναι 33 χρόνια.»

«Δεν έχει κάνει τίποτα τυχαίο μας άφησε να καταλάβουμε πολλά πράγματα αρκεί να τα προσέξουμε.»

«Τι άλλο υπάρχει;»

«Ας πούμε η καρδιά είναι το σημείο όπου πηγάζει η αγάπη, ο Χριστός είναι αγάπη, αν βάλεις σκοπό να ενσαρκώσεις τον Χριστό μέσα σου δουλεύοντας φυσικά με το εαυτό σου, θα νιώσεις αυτήν την ανιδιοτελή αγάπη.»

Έμεινα λίγο σιωπηλός κοιτάζοντας την είσοδο όταν συνέχισε: «Ο αιθέρας της καρδιάς έχει 12 πέταλα αν προσέξεις ο Ιησούς Χριστός είχε 12 μαθητές.»

«Και τι σημαίνει αυτό;»

«Ότι έχουμε 12 μέρη του είναι μας μέσα μας.»

«Ναι αλλά ο ένας ο Ιούδας πρόδωσε τον Ιησού.»

«Ναι έχεις δίκιο είναι γιατί πριν την Ανάσταση μας καταβάλουν οι διάφορες επιθυμίες, οι επιθυμίες είναι αυτός ο εσωτερικός μας προδότης.»

«Γι αυτό μετά οι μαθητές γίνονται πάλι 12 με τον απόστολο Παύλο;.»

«Αν και στην πραγματικότητα οι μαθητές ήταν πολύ παραπάνω, πρώτη και καλύτερη η Μαρία η Μαγδαληνή.»

«Πιστεύεις αυτό που λέγεται ότι η Μαρία η Μαγδαληνή είχε σχέσεις με τον Ιησού Χριστό;»

«Καταρχήν να σε ρωτήσω πιστεύεις στην ανθρώπινη φύση του Ιησού;» Κατάλαβα που οδηγούσε η συζήτηση, απάντησα ότι:

«Ναι ξέρω ότι ήταν πραγματικός άνδρας και γνωρίζοντας ότι αυτός ο δρόμος περνά μέσα από την Γυναίκα και την αγάπη που είχε για την Μαρία την Μαγδαληνή πιστεύω, όχι σίγουρα βέβαια, ότι μπορεί να ασκούσε τον δεύτερο παράγοντα.»

«Ωραία γιατί εκεί θα ήθελα να καταλήξω, με την διαφορά ότι ο Ιησούς είχε μια ιέρεια που ασκούσε τον δεύτερο παράγοντα στους ναούς της Αιγύπτου.»

«Κάτι άλλο θα ήθελα να σε ρωτήσω.»

«Σαν τι;»

«Τη γνώμη έχεις για το άγιο δισκοπότηρο;»

«Το άγιο δισκοπότηρο το έχει κάθε γυναίκα που εξασκεί τον δεύτερο Παράγοντα με το άντρα της φυσικά, ή αντίστροφα.»

«Και αυτά που λέγονται…» με διέκοψε απότομα.

«Είναι βλακείες, μυθεύματα που συνεχίστηκαν με τις διάφορες φαντασιώσεις του καθένα που πρόσθετε και κάτι για να καλύψει την άγνοια του.»

«Ναι και αυτό που λέγεται ότι έχει περάσει στην τέταρτη διάσταση;»

«Αν είσαι άξιος και μπορείς πέρνα στην τέταρτη διάσταση και βρες το.»

Κατάλαβα ότι με την απάντηση που μου έδωσε έπρεπε να εξασκώ την δουλειά με το άγιο δισκοπότηρο για να δημιουργήσω το αντίστοιχο σώμα που θα με οδηγούσε στη τέταρτη διάσταση.

Και συνεχίσαμε την συζήτηση, για την αγάπη που θα έπρεπε να έχουμε απέναντι στην γυναίκα και συγκεκριμένα μου είπε ότι: «Η γυναίκα είναι το πλάσμα εκείνο που φέρνει ζωή και θα έπρεπε να υπάρχει πιο πολύ σεβασμός και αγάπη προς το γυναικείο φύλο, και στις μέρες μας έχει χάσει ένα πολύ ουσιαστικό και κύριο ρόλο, που είναι η ανατροφή και διαπαιδαγώγηση των παιδιών, όχι μόνο των δικών της παιδιών αλλά και των ξένων.» Κοίταξα τον Ερμή περιμένοντας να διευκρινίσει το τελευταίο που είπε. Όταν πήρε μια ανάσα και συνέχισε. «Θα έπρεπε να βλέπουμε τα ξένα παιδιά σαν δικά μας, γιατί κανένας δεν ανήκει σε κανέναν.»

Έφυγα για το σπίτι μου χωρίς να συναντήσω τον Άρμπη.


7. Ο θρίαμβος
Είναι μια μέρα με πολύ ήλιο και αρκετό κρύο. Πήγα μεσημέρι μετά από αρκετό καιρό να συναντήσω τον Ερμή. Μπήκα στη Σπηλιά περίμενα να συνηθίσουν τα μάτια μου. Φώναξα χωρίς ανταπόκριση. Έλειπαν και αποφάσισα ότι αν εμφανιζόταν ο Άρμπη, θα ήμουν έτοιμος να τον αντιμετωπίσω, Κοίταξα από την είσοδο την θέα των βουνών που ξεδιπλώνονταν μπροστά μου, όταν ο Άρμπη με τρόμαξε με το απότομο γαύγισμα του, δεν του έδειξα ότι τρόμαξα το μόνο που έκανα ήταν να του μιλήσω φιλικά και σιγανά όπως έκανε ο Ερμής προχωρώντας προς το μέρος του, όταν είδα να κουνάει την ουρά του και είχε τα αυτιά του τεταμένα και μπροστά τον χάιδεψα και ανταποκρίθηκε χωρίς να με πειράξει βάζοντας τα μπροστινά του πόδια πάνω στο διπλωμένο χέρι μου και συνέχισα να τον χαϊδεύω τρέχοντας προς τα μέσα της σπηλιάς και αυτός προσπαθούσε με τα μπροστινά του πόδια να ακουμπά τα δικά μου. Σταμάτησα και τον χάιδευα όταν ο Ερμής μπήκε μέσα λέγοντας: «Μπράβο γίνατε φίλοι βλέπω.»

Κάθισα έτοιμος να κάνουμε κουβέντα χαρούμενος που έπιασα φιλίες με τον Άρμπη. Όταν τον ρώτησα «Που είχατεπάει πρωί πρωί.»

«Μια βόλτα στα βουνά.» Μου απάντησε. Με κοίταξε σαν να περίμενε να του κάνω κάποια άλλη ερώτηση. Όταν συνέχισα του είπα: «Οι σχέσεις μου με τους συνανθρώπους μου πηγαίνανε πολύ καλά και ιδιαίτερα με την γυναίκα μου και στην δουλειά μου.»

Κάθισε και αυτός και τον ρώτησα «Θυμάσαι όταν μου είχες πει ότι αν ασχοληθώ με τους τρεις παράγοντες θα αισθάνομαι τη θεϊκή αρχή μέσα μου;»

«Ναι, για πες μου και τι σου είχα πει;»

«Ότι αυτό θα το δω μόνος μου. Και ακόμα μου είπες ότι για αυτό το λόγο οι Ισραηλίτες ήταν ο λαός του Θεού.»

«Ναι έτσι γίνεται, νιώθεις τη θεϊκή σου Μητέρα να εξαλείφει τα εγώ σου και τον θεϊκό πατέρα να σε βοηθάει σε αυτήν την δουλειά.»

«Γιατί πιστεύεις ότι μας βοηθάνε τώρα πιο πολύ από ότι παλιότερα που προσευχόμουνα και παρακαλούσα πιο πολύ;»

«Γιατί τώρα έχεις ένα καλύτερο ψυχισμό που οι Ιεραρχίες και τα θεϊκά σου μέρη αντέχουν να συντονιστούν»

«Τι θέλεις να πεις ότι αν κάποιος υποφέρει και ζητάει βοήθεια είναι πιο δύσκολο για αυτόν;»

«Ναι γιατί ο ψυχισμός του έχει προκαλέσει όλα του τα προβλήματα και αν υποφέρει τώρα από κάποια αρρώστια ή κάποιο πρόβλημα είναι το φυσικό αποτέλεσμα και επακόλουθο του ψυχισμού του, που εκδηλώνετε στο φυσικό επίπεδο.»

«Έτσι θέλεις να μου πεις ότι αν κάποιος βάλει σε λειτουργία στην ζωή του τους τρεις παράγοντες δεν αρρωσταίνει.»

«Όχι δεν είπα κάτι τέτοιο γιατί υπάρχει ο νόμος του πεπρωμένου, που σημαίνει ότι τα λάθη που έχεις κάνει σε προηγούμενες ζωές θα τα πληρώσεις στις επόμενες ζωές.»

«Αυτό γίνεται και σε ένα πόλεμο, που αναγκαζόμαστε να πολεμήσουμε για σώσουμε την ζωή μας και αυτόν που προστατεύουμε;»

«Κανονικά δεν θα έπρεπε να πολεμάμε καθόλου μεταξύ μας, ούτε να περνάει από τον νου μας αυτή η σκέψη, αν από την εποχή του Ιησού δεν αντιστεκόμασταν στους αλλόθρησκους και διατηρούσαμε τα μυστικά της διδασκαλίας του Ιησού, σήμερα θα υπήρχε μια θρησκεία πάνω στην γη, αλλά αν αναγκαστούμε με τα σημερινά δεδομένα να πολεμήσουμε έναν κατακτητή που δεν είναι ανώτερος πνευματικά, ψυχικά και σωματικά από μας, δηλαδή δεν εξασκεί τους τρεις παράγοντες της επανάστασης της συνείδησης όσο μεγάλη και αν είναι η αριθμητική τους δύναμη ή η ισχύς των όπλων τους θα τους νικούσαμε.»

«Πιστεύεις ότι το ίδιο έγινε και στην επανάσταση του 1821;»

«Ναι»

«Γιατί το πιστεύεις αυτό;»

«Αν διαβάσεις το καταστατικό της Φιλικής Εταιρίας, αφού τους ανακοίνωναν μυστικά, ένα μυστικό το οποίο δεν έπρεπε να ανακοινώσουν σε άλλους, ορκιζόντουσαν στα Ελευσίνια μυστήρια, είναι και ότι μια τόση μικρή δύναμη πως μπόρεσαν να νικήσουν μια τόση μεγάλη δύναμη των τούρκων.»

«Επομένως αυτά τα μυστικά πρέπει να μένουν τελείως κρυφά.»

«Δεν νομίζω ότι είναι κακό να μαθαίνανε και αυτοί αυτά τα μυστικά και να τα εφαρμόζανε γιατί θα τους βοηθούσε να γίνουν περισσότερο ανθρώπινοι, με ειρηνικό ψυχισμό, η αλήθεια είναι ότι είναι πολύ δύσκολο να εφαρμοστούν ιδιαίτερα στις μέρες μας.»

«Γιατί ιδιαίτερα στις μέρες μας.»

«Γιατί υπάρχει πολύ λαγνεία και μοιχεία και οι άνθρωποι έχουν δώσει προτεραιότητες στην απόκτηση υλικών αγαθών.»

«Τι συμβαίνει σε αυτόν που δουλεύει με τους τρεις παράγοντες και έχει τόσες δυνάμεις; Είναι επειδή τον βοηθάνε οι ιεραρχίες;»

«Δεν είναι μόνο επειδή τον βοηθάνε οι ιεραρχίες αλλά και επειδή ο οργανισμός του αλλάζει σημαντικά.»

«Τι αλλαγές έχει παραπάνω;»

«Να οι ορμόνες στο σώμα παίρνουν μια καινούρια τροφή, μια ανώτερη τροφή, αυτή θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι η αμβροσία, η τροφή των θεών.»

«Και αυτό γίνεται για να έχουμε παραπάνω δυνάμεις;»

«Όχι για να πολεμάμε άλλους, αλλά τα ίδια μας τα ελαττώματα.»

«Βλέπω ότι πάντα γυρνάς την συζήτηση γύρω από τα ελαττώματα.»

«Είναι το μόνο που έχουμε και πρέπει να το αποβάλουμε, για να πούμε ότι είμαστε πραγματικοί άνθρωποι.»

«Γιατί το λες αυτό» του είπα περιπαιχτικά.

«Γιατί ο άνθρωπος όταν θριαμβεύσει πάνω στα ελαττώματα νικώντας τα διάφορα πάθη του αρχίζει να έχει μια αληθινή νοητική καιψυχική ηρεμία την οποία αποδίδει στο Θεό με αντιπρόσωπο τον εσώτερο.»

«Σίγουρα το αποδίδει στο Θεό; και όχι στον εαυτό του;»

«Απλώς αρχίζει να βλέπει πιο καθαρά τα πράγματα.»

«Δηλαδή;»

«Να απλώς αντιλαμβάνεται τη μοναδικότητα του είναι του, αυτό τον κάνει να καταλαβαίνει ότι η ύπαρξη του σαν άτομο που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του μέσα στον σύμπαν δεν εξαρτάται από τον ίδιο γιατί δεν μπορεί να υπάρξει άλλος σαν αυτόν και αυτό που το χαρακτηρίζει μοναδικό το αποδίδει στο Θεό.»

«Και αν αυτή την μοναδικότητα την αποδώσει στον εαυτό του;»

«Τότε είναι ακόμα ταυτισμένος με τα εγώ του και αυτό μπορεί να τον κάνει παρανοϊκό, εγωλάτρη και μυθομανή, γι’ αυτό πρέπει να εξαλείψει την υπερηφάνεια και να γίνει πιο ταπεινός και να αφεθεί στον Θεό.»

«Μπορεί άμα θέλει να στραφεί σε αγίους ή σε αγγέλους;»

«Ναι θα μπορούσε αλλά σκέψου τι είναι οι άγιοι;»

«Μου είχες πει ότι ξαναγεννιούνται και προσκυνάνε τον εαυτό τους.»

«Ναι εκτός από αυτό, άμα δεις, έχουν δώσει διάφορες ιδιότητες στους αγίους, όπως ο προστάτης των ναυτικών, είναι ο άγιος Νικόλαος, της αεροπορίας, ο αρχάγγελος Μιχαήλ και Γαβριήλ, η αγία Βαρβάρατου πυροβολικού και άλλοι πολύ προστάτες.»

«Καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις, ότι έχουμε κάνει Θεούς για κάθε πράμα, για να καλύψουμε τους φόβους μας.»

«Όχι δεν θέλω να πω αυτό απλώς υποτροπιάζουμε και κάνουμε Θεούς για κάθε τι όπως είχανε οι άνθρωποι στην αρχαιότητα όπως ο θεός τηςθάλασσας ήταν ο Ποσειδώνας, του πολέμου ο Άρης και πάει λέγοντας και αυτό όλο πάει ενάντια σε αυτό που λέει ο Θεός στο δεκάλογο του Μωυσή ότι: Μην έχεις άλλους θεούς εκτός από μένα άρα κάνουμε τα ίδια πράγματα.»

«Ναι αλλά εσύ μου λες να επικαλούμαι τους θεϊκούς μου γονείς για την εσωτερική μου δουλειά.»

«Ναι το ίδιο λέει και στον δεκάλογο του Μωυσή. Το ίδιο σου λέω και εγώ.» με κοίταξε λίγο πάνω από το κεφάλι και μου έδωσε την αίσθηση ότι κάτι βλέπει που εγώ δεν βλέπω και συνέχισε. «Ξέρεις που;»

«Ναι πρέπει να είναι η πέμπτη εντολή, που λέει : Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου για να ζήσεις πολλά χρόνια πάνω στην γη που σου δίνει ο κύριος ο Θεός σου.»

«Μπράβο τα θυμάσαι καλά τα λόγια.»

«Και τώρα που το συζητήσαμε καταλαβαίνω γιατί δεν αναφέρεται στους φυσικούς μας γονείς.»

«Για πες μου;»

«Γιατί οι γονείς μας μπορεί να έχουν ελαττώματα, όπως ένας πατέρας που έχει εγκαταλείψει τα παιδιά του και δεν έχει καμιά επαφή μαζί τους άρα δεν τον γνωρίζουν ειδικά αν τα εγκατέλειψε σε μικρή ηλικία και δεν έχει καμιά επαφή μαζί τους, και το άλλο θα σεπάω στα άκρα, αν είναι δολοφόνος ή βιαστής η μοιχός; Και αν δεν βρίσκεται στη ζωή από την στιγμή που γεννήθηκε κάποιος πως μπορείς να τους τιμάς;»

«Ναι σωστό αυτό που λες, θα σου πω κάτι σαν επισήμανση, να ξέρεις ότι αν δεν τα πας καλά με τους φυσικούς σου γονείς εφόσον τους έχεις, δεν μπορείς να πας και με τους εσωτερικούς σου γονείς.»

«Πως μπορείς όμως να τα πας καλά από την στιγμή που δεν μπορείς να ταιριάξεις σε κανένα επίπεδο με του φυσικούς σου γονείς;»

«Η αλήθεια είναι ότι φταίει το καταστημένο, γεννιόμαστε για να μην ταιριάζουμε μεταξύ τους, απλώς πρέπει να δούμε ποια ελαττώματα μας δημιουργούν αυτές τις αποστάσεις, να τις εξαλείψουμε και στη συνέχεια να προσευχόμαστε να τα πάμε καλά μαζί τους. Θα προσεύχεσαι όπως είπαμε τιμώντας τους εσωτερικούς μας γονείς παρακαλώντας αυτούς να μεσολαβήσουν, γιατί αν το κάνουμε χωρίς να τους παρακαλάμε να μεσολαβήσουν τότε είναι σαν να παρακαλάμε δια μέσω των εγώ μας, άμα όμως θέλεις να σκοτώσεις ένα εγώ δεν μπορείς να παρακαλάς το εγώ να σκοτώσει το εγώ, γιατί εμείς είμαστε όλο εγώ, αυτά στα έχω ξαναπεί.»

«Ήθελα να σε ρωτήσω πως και αυτά δεν τα λέει η θρησκεία;»

«Τα λένε όλες οι μεγάλες θρησκείες και αρκεί να είσαι ειλικρινής και να ψάχνεις την αλήθεια που θα σε οδηγήσουν σε αυτά και φυσικά παίζει ρόλο η λογική στα δεδομένα που σου δίνει η ζωή.»

«Και ποια είναι τα δεδομένα;»

«Η λογική ανάλυση που σε οδηγεί να βρεις το αντίκρισμα της ανάλυσης σου σε διάφορες αλήθειες που μας έχουν δοθεί από αληθινά εμπνευσμένους ανθρώπους, που ήρθαν για αυτό το σκοπό.»

«Και πρέπει να βρεις αυτούς τους ανθρώπους;»

«Δεν είναι απαραίτητο να τους βρεις γιατί αυτό που γυρεύεις πρέπει να καλύπτει εσένα και την αλήθεια που αντέχεις να ακούσεις ή να διαβάσεις.»

«Α, α, μπορείς να το διαβάσεις;»

«Ναι υπάρχουν και σε βιβλία, αλλά το ουσιαστικό είναι να βρεις την αλήθεια που θα σε καλύψει τόσο, που να νιώθεις ότι κατέχεις την γνώση σε όλα τα επίπεδα

έτσι ώστε να έχεις προσωπικές εμπειρίες που θα σου δώσουν την σιγουριά σε αυτό που πιστεύεις χωρίς να νιώθεις την ανάγκη να πείσεις άλλους να πιστέψουν αυτό που πιστεύεις και να γίνεσαι φανατικός, γιατί ξέρεις ότι ο δρόμος που ακολουθείς βασίζεται στην εμπειρία που σου δίνει μια πίστη που την έχεις βιώσει ο ίδιος και νιώθεις την σιγουριά ότι βαδίζεις σωστά και αυτή η πίστη είναι ακλόνητη.»

«Θέλεις να πεις ότι δεν πρέπει να λέμε για αυτές τις εμπειρίες μας και να μην βοηθάμε άλλους να έχουν τις ίδιες εμπειρίες;»

«Για να μπορείς να θριαμβεύεις και να σε βοηθάνε σε αυτόν τον δρόμο, πρέπει να δίνεις γνώση για να πάρεις γνώση, αλλά χωρίς να αναφέρεσαι σε προσωπικές εμπειρίες.»

«Ναι αλλά πώς να πείσεις κάποιον ότι κατέχεις το σωστό αν δεν αναφερθείς σε παραδείγματα που έχεις βιώσει.»

«Μπορείς να αναφερθείς σε τρίτο πρόσωπο χωρίς να πεις τα προσωπικά σου βιώματα.»

«Δεν νομίζω ότι είναι κακό να λες τις εμπειρίες.»

«Μη νομίζεις ότι δεν είναι κακό, είναι κακό γιατί η εμπειρία που αποκαλύπτεις τρέφει την υπερηφάνεια σου και στη συνέχεια εσωτερικά δεν σε βοηθάνε οι Ιεραρχίες.»

«Και ποιοι είναι αυτές οι Ιεραρχίες;»

«Οι Ιεραρχίες μπορεί να είναι διάφοροι άγγελοι, μεγάλοι δάσκαλοι μέχρι και απλοί άνθρωποι που κάνανε το δρόμο στο παρελθόν και όλοι αυτοί έχουν σαν σκοπό να βοηθήσουν την ανθρωπότητα.»

«Και που κατοικούν όλοι αυτοί;»

«Στον αιθερικό ή αστρικό κόσμο ή αλλιώς στην 4η ,ή 5η διάσταση.»

«Μπορούμε να ορίσουμε ένα χώρο που μπορούν να κατοικούν όλοι αυτοί;»

«Κατοικούν στον δικό μας πλανήτη και στους άλλους φυσικά στις διαστάσεις τους ή απλώς στις διαστάσεις στα ανώτερα επίπεδα τους.»

«Υπάρχουν και στις ανώτερες διαστάσεις ας πούμε στην 6η;»

«Ναι υπάρχουν και εκεί.»

«Έρχονται ποτέ σε επαφή με τους ανθρώπους;»

«Ναι πολλές φορές και συνήθως αν ο ψυχισμός μας είναι σε ψηλότερα επίπεδα μπορούν να επικοινωνήσουν μαζί μας δια μέσου του αστρικού.»

«Και γιατί δεν το αντιλαμβανόμαστε;»

«Άμα βγεις συνειδητά στον αστρικό κόσμο θα τους αντιληφθείς.»

«Πω, πω! Θα ήταν φοβερό να συναντήσεις έναν άγγελο και να συζητήσεις μαζί του.»

«Δεν είναι και τόσο εύκολο να τα καταφέρεις εφόσον το επιδιώκεις εσύ.»

«Γιατί;»

«Γιατί μόλις τους καλέσεις ή τους συναντήσεις στον αστρικό κόσμο και είναι όντως αυτοί, θα σου πούνε περίμενε λίγο, και αν δεν έχεις μεγάλη ικανότητα συγκέντρωσης ή θα ταυτιστείς με τον κόσμο του αστρικού και θα πέσεις στο όνειρο, ή θα ξυπνήσεις στο φυσικό σου σώμα.»

«Γιατί υπάρχει περίπτωση άμα τους καλέσεις να μην είναι αυτοί;»

«Ναι υπάρχει γιατί στο αστρικό οι αρνητικές οντότητες ή οι μαύροι μάγοι μπορεί να σου παρουσιαστούν σαν μεγάλοι δάσκαλοι για να σε παραπλανήσουν.»

«Και πως μπορείς να προστατευτείς;»

«Δεν χρειάζεται να προστατευτείς θα κάνεις τον εξορκισμό του Διός ή όποιον άλλον εξορκισμό γνωρίζεις και αν είναι Δάσκαλος θα σου χαμογελάσει και θα σε πλησιάσει, αν είναι μαύρος μάγος θα εξαφανιστεί.»

«Οι Δάσκαλοι σε τι μπορεί να μας βοηθήσουν;»

«Το βασικό που μπορεί να μας δώσουν είναι μια ανώτερη γνώση η οποία είναι μόνο για σένα και ένα μέρος θα μπορούσες να το μοιράσεις με άλλους.»

«Τι άλλο θα μπορούσαν να μας δώσουν οι Δάσκαλοι;»

«Να θα μπορούσες να κάνεις διαπραγματεύσεις με τον νόμο.»

«Τι διαπραγματεύσεις;»

«Πολλές και διάφορες.»

Μιλήσαμε λίγο ακόμα για απλά καθημερινά θέματα και όταν βγήκε η πανσέληνος και σκόρπισε το ασημένιο βλέμμα του μέσα στην παγωνιά της νύχτας χάιδεψα τον Άρμπη για να σιγουρέψω την φιλία μας και επέστρεψα σπίτι.

η συνέχεια εδώ...